Graveyard Day
Het was grafzerkendag vandaag, een soort Kerkepad langs veel grafstenen van de raja’s, de koningen van Sumba. Ieder dorp had zijn eigen raja. Een beetje raja heet je welkom als je maar een klein zakje ‘pinang’ ofwel betel nut meebrengt. Ze zijn er dus nog steeds alleen hebben ze niet zoveel meer te vertellen. De Indonesische overheid houdt niet van koningen. Die hadden destijds meer dan genoeg van Koningin Wilhelmina en hebben de royals afgezworen. Na het dorp Rende, in het verre oosten van Sumba, had ik er genoeg van. Na al die uit steen gehouwen stripverhalen ging ik voor een strand.
Een tropisch strand, Pantai Walakiri, linker strand geheten.Het was mooi, het was een droom van een strand, maar die korrels hè. En wat doe je daar zonder zwembroek, laat staan zwemvliezen. Een beetje door het zand sjokken en naar de wind in de palmbomen kijken. Toen maar weer gaan rijden, het was nog een roteind naar de andere kant van Sumba waar mijn vliegtuig morgen vertrekt. Mijn reis was niet compleet geweest zonder Sumba. Wie ik wel gemist heb is Arjan Robben. Iedere dag werd mij hier opSumba en ook op Flores verteld dat hij ook op het eiland was, ze waren enorm trots. Volgens mij had hij in Rusland moeten zijn.
