Monday, Monday
Nou die maandag was echt een maandag. Al mijn beoogde doelen nauwelijks of niet gehaald. Ja, een mooi kloostercomplex bezocht in de vroege ochtend. Alles was hier keurig geregeld behalve de richtingsbordjes want die waren alleen in het Chinees, voor hier natuurlijk prima geregeld. Maar voor de rest vooral lang en tevergeefs in de auto doorgebracht zonder te arriveren waar ik wilde komen. En als we dan eens ergens arriveerden bleek de weg er naar toe zich nog in de rudimentaire fase van weg zijn te bevinden, was alles op slot of meer ongemak maar goed maandagen tellen ook mee en gelukkig is dit de laatste.
Ik slofte de middag door de oude stad, groette links en rechts wat aardige mensen en kwam de fietser tegen die ik deze morgen, op een enorm eind hier vandaan, ook al had zien peddelen. Zwoegen eigenlijk. Ze heet Blanca, 59 jaar, geboren in Spanje maar al vanaf haar twintigste wonende in Londen. Daar kwam ze ook vandaan gefietst. Begonnen in Hoek van Holland, eerst de Rijn afgezakt, daarna de Donau, Turkije, Georgia, Armenia, Iran, Tajikistan, Kirgizië en nu dan in China. Ga dat maar nadoen, in je eentje! Ze was op zoek naar een guesthouse wat ze niet kon vinden. Heb een tijdje meegezocht maar tevergeefs. Ze had al geïnformeerd wat mijn mooie Tibetaanse Hotel kostte maar dat ging ver boven haar budget, 18 euro ook wel! Toen heb ik haar aangeboden dat ik die nacht zou betalen en na veel protesten ging ze overstag met haar droom, een warme douche, in gedachte. Ze had zich de laatste week alleen met een kom koud water kunnen wassen.
Na mijn goede daad hebben we gezellig gegeten bij een Tibetaan en kon ik morgen aan mijn laatste echte reisdag beginnen.
