Pattaya
Pattaya ligt niet in Birma (Myanmar), gelukkig niet. Maar daar vlakbij bracht ik mijn eerste dagen van deze trip door. The Sin City noemt men het ook wel hier. Ik zou voor een overtreffende trap van Sin kiezen maar dan kom je zo snel bij de erfzonde uit en daarvan hebben wij er in het zuiden al zoveel begaan in onze vroegere levens, levens beheerst door mijnheer pastoor en zijn pedopieten, dat ook die zonden in het niet vallen bij de sindering die hier overheerst. Na meer dan vijftig keer Thailand bezocht te hebben in de laatste dertig jaar had ik mij altijd kunnen onttrekken aan een bezoek aan Pattaya (de klemtoon op Pat). Maar nu vielen mij in één keer drie gratis nachten in een resort in het naastgelegen Jomtien ten deel. Verdiend door simpelweg heel vaak in hotels te slapen. Niet dat ik morele verontwaardiging voelde bij Pattaya maar ik had er gewoon geen zin in. Het leek mij altijd een erotisch pretpark waar je snel genoeg van had. Maar ook dit is Thailand natuurlijk en misschien is het wel tijd voor een grondig demografisch onderzoek van deze stad.
Om maar met die veronderstelling van mij te beginnen dat je er snel genoeg van hebt; die klopt. En de naam 'Sin City' klopt ook helemaal. Ben wel wat gewend geraakt in Thailand maar dit is echt hogeschool verleiding en uitstalling. Het woord SEX schreeuwt je echt tegemoet. Ze hebben hier, net als in veel andere Thaise steden, een Walking Street. In die andere plaatsen is dat een voetgangersgebied waar handige kooplui en creatieve jongeren hun waar uitstallen op de grond en in kraampjes waar dan de Thai en de toeristen gezellig langs schuifelen. Hier bestaat die uitstalling uit meisjes en jongens in allerlei staten van ontkleding of met grote borden waarop te lezen is wat er achter de deuren en gordijnen zoal te beleven valt. Daar tussendoor zijn ontelbare kroegen van soms enorme afmetingen waar nog meer dames achter en aan de bar zitten om het langslopend publiek tot zitten te manen en verleiden tot het kopen van een drankje. Voor de dames natuurlijk.
Vroeg op de avond begint de kermis met het passen van nieuwe jurkjes. Er lopen allerlei verkopers rond met bundels scandaleuze mini jurkjes over hun arm die ze bij de diverse bars proberen te slijten. Dat lukt best vaak, de dames hebben blijkbaar de nacht ervoor aardig verdiend. Het passen van die lapjes stof vindt gewoon tussen de tafeltjes plaats. De normale schaamte voor iets bloots bij de Thaise vrouwen bestaat hier blijkbaar niet. Een half ontklede 'boy' hield heel enthousiast steeds een bord voor je neus met de tekst "Adam & Eve Club" met een onderschrift "An Overdose of Sights". Daaronder, iemand had goed opgelet, stond met een viltstift geschreven "watch out Eve has a dick".
Later als het drukker wordt lopen er vooral veel gezinnetjes te flaneren. Voor negentig procent zijn het Russen. Alle teksten, menu's van de restaurants en attractie aankondigingen zijn hier in het Russisch en niet altijd Engels. De GoGo bars doen zelfs nu al goede zaken. Russische 'keurige' huisvaders manoeuvreren hun buggy's met kroost behendig tussen de gordijnen door de GoGo bars in. Gordijnen waartussen steeds wat, overigens zeer appetijtelijke, borsten worden 'geflashed'. Om het publiek een beetje op te warmen. En dat werkt goed. Met de marketingmix zit het wel goed hier. Ook hier zie je typisch Russisch gedrag wat ik al eerder op andere plekken opmerkte. Als Russen de grens over gaan zijn ze in één klap baasje en hondje tegelijk. Ze blaffen en commanderen dat het een lieve lust is. Tegen elkaar net zo goed als tegen de Thai. En die Russen hebben niet altijd door dat je echte meisjes en geprepareerde meisjes hebt. Die laatsten de Katoi (Kathoey) hebben geen gordijn nodig om met hun borsten te 'flashen'. Die zijn zo trots dat ze die wel de hele wereld willen laten zien. Ook met die borsten is weinig mis. Later toegediende hormonen doen die dingen altijd in de 'juiste' proporties groeien blijkbaar. Wat die Russen wel weer door hebben zijn de ook overvloedig aanwezige Russische dames van plezier. Daar lopen ze met een boog omheen. Maar die nering wordt weer minder herkend door de rest van Europa. Gezien de resultaten die daar geboekt worden. Het is allemaal een beetje verwarrend. Maar seks spreekt maar één taal zullen we maar zeggen.
Ook het geluid is overdonderend, vooral omdat in vrijwel iedere kroeg 'Guns and Roses' optreedt. In volle bezetting. Daarbij de schreeuwen van de 'binnenlokkers' van de GoGo tenten, de in duizendvoud herhaalde mantra "hello massage welcome" en je verlangt al vrij snel naar een rustig restaurant om wat te eten. De meesten zijn op straat wat geen optie is of als verlengstuk van een Short Time Hotel. In de rest van de wereld zie je weleens hotels met een bordje 'short time available' maar hier zijn het hotels met schreeuwerige signs Short Time Hotel met als bijschrift 'long stay available'. Maar
eindelijk vond ik een Thais restaurant. Echter het eerste in Thailand met slecht eten! Werkelijk smakeloos. Het was Thais, voor de Thai, een kok met diploma, geen toeristen, dus het zou goed moeten zijn. Maar ik had het kunnen weten. Toen ik de naam vroeg, op de gevel stond er het in het Thais, bleek dat iets te zijn als "Walking Food". Het laatste wat je wilt is eten dat gaat wandelen... De rekening bedroeg 555 Bath, dat spreek je in het Thais uit als HaHaHa, dus ze waren op de hoogte!
Het bezoek aan Pattaya was voor geen herhaling vatbaar. Nogmaals, ik voel geen morele verontwaardiging, wil al helemaal geen oordeel vellen. Ik gun al die dames (en boys) die daar werken hun nering en zo te zien gaat hun werk niet gepaard met ernstige uitbuiting. Erg jonge meisjes zie je gelukkig ook niet meer (althans, ik ben niet achter de gordijnen geweest). Het overgrote deel komt uit de straatarme provincies van Isaan in het noordoosten en onderhouden familie en dorp daar met hun arbeid. Als ze mochten kiezen zouden ze heus daar niet staan. Ze dromen stuk voor stuk van een leven in het westen met de man van hun dromen (= hemeltergend rijk, liefst op leeftijd dan is het snel over en de mogelijkheid om de wereld te zien. Die mannen moeten dan ook nog hun familie een goed leven bezorgen natuurlijk). Echt medelijden heb ik met die middelbare en nog oudere mannen -zeg maar van mijn eigen leeftijd- die daar hele dagen achter een glas bier zitten met zo'n jong, Thais, meisje naast zich en een conversatie mogelijkheid van nul. Zwijgen en drinken en dat dag in, dag uit.
Ik denk dat ik maar weer eens naar Myanmar ga. Daar hebben ze geen Pattaya, verre van zelfs. Maar hoe lang zal dat nog duren. Die generaals moeten straks natuurlijk ergens geld mee verdienen als het uitbuiten van de eigen bevolking niet meer kan of mag...
