No Hari No Wari
Ben in Haridwar. No Hari No Wari zou je kunnen zeggen hier. Massaal worden alle narigheden van het leven weggespoeld. Heerst in Varanasi de dood dan wordt hier het leven gevierd. Het is een beetje een verlopen stad en zeker gisteren want het plensde de hele dag van jewelste, je zou er spontaan naar een ander leven door willen stappen. Nu ziet er op dit soort plekken in India iets van twee jaar oud al versleten uit dus daar kun je niet op afgaan. Maar ondanks die stortregens wil iedereen in het ijskoude water van de Ganges stappen en genade vinden. Het ziet eruit als een dagje uit maar is bloedserieus. Haridwar ligt op het punt waar de Ganges de Himalaya verlaat en op Har-ki-Pairi Ghat moet je kopje onder. Daarnaast worden er duizenden schaaltjes met bloemen met daarbovenop een brandende kaars aan de rivier toevertrouwd. Bij zonsondergang is het feest want worden de toortsen ontstoken, gezang stijgt op en niet te volgen rituelen worden uitgevoerd. De bedoeling is dat dan die schaaltjes massaal in de rivier gegooid worden maar door de regen had dat gisteren geen nut, het kaarsje was meteen uit. Bij mij ging het kaartje ook uit want ik was doorweekt en met blote voeten op het ijskoude en smerige marmer lopen hield ik ook niet langer vol. Het moet wel vakantie blijven toch?
