Relaxing Varanasi
Varanasi stond al heel lang op mijn lijstje, het kwam er steeds maar niet van. Voor mij was deze stad altijd het India van mijn verbeelding. Dit is, volgens de Indiërs en schijnt dicht bij de waarheid te liggen, de werelds oudste bewoonde stad en een van de heiligste in het hindoeïsme. Een van de meest kleurrijke en fascinerende plekken op deze aarde, je verveelt je geen moment. Varanasi is magisch en uit de verhalen heb ik altijd begrepen ook een van de heftigste steden om te bezoeken. Intieme rituelen van leven en dood vinden plaats in het openbaar, en de geluiden en geuren op de ghats, de bijna constante aandacht van sjacheraars kunnen intens zijn. Maar om eerlijk te zijn vond ik het een verademing, een erg relaxte plek om rond te dwalen. Ik vrees dat ik een Indiër aan het worden ben of zou de Kumbh Mela hier iets mee van doen hebben. Maar ook hier kunnen pelgrims naar de Ganges om hun zonden weg te wassen en die 30 miljoen die deze week in Allahabad zijn worden hier niet gemist. Ik mistte ze wel een beetje. De eerste avond was er aan de Ghats van alles te doen en het leek voor de vele Indiase mensen die hier flaneerden een soort feestelijk festival. De volgende ochtend werd er geworsteld.Jongen tegen meisje. Meisje won voortdurend maar dat vonden de toeschouwers, meest mannen, helemaal niet leuk. Natuurlijk diende de jongen te winnen. Gelukkig was het daarna weer gewoon man tegen man al kwam een heilige koe zich er mee bemoeien. Het werd een relaxte dag en de honderden booteigenaars vroegen allemaal maar één keer of ik met hen het water op wilde. Een ander keer graag, blijf nog wel een paar dagen.
