Teheran, a Persian City
Teheran, Jezus of beter Mohammed, ik ben er. In Iran. Jaren van plannen maar nu dan eindelijk op deze plek beland. Tergend langzaam rijden dikke drommen auto's bijna boven op elkaar door de straten van deze monsterlijk grote stad. Lopen gaat veel en veel sneller. Maar ik zit nu eenmaal hier in een auto. De meeste tijd staat het verkeer muurvast, stilstaan tot je in slaap valt. Veertig minuten over een paar honderd meter. En nog geen uitzicht op beweging.
Als ik aan Iran dacht zag ik altijd burka's of minstens een hijab voor me. De Khamenei's van deze wereld vinden dames haren niet leuk of juist heel geil en daarom mag je het niet zien. Rafsanjani zei, toen hij nog aan de macht was, dat het tonen van hoofdhaar een dolksteek in het hart van de Islam was. En die man stond niet eens te boek als heel erg conservatief. Nu, die strijd hebben ze verloren. Ik zag meer haar in Teheran vandaag dan op de woensdagmarkt in Den Bosch. En mooier haar ook. En mooie vrouwen nog meer. Veel van die hoofddoeken zaten ook niet meer op het hoofd maar gewoon losjes in de hals. En ze lachen naar je, dat ontbreekt meestal op die markt in Den Bosch. De vrouwen (en mannen niet te vergeten) van Teheran mogen dan misschien nog niet alles zeggen, dragen wat ze willen is al een eind op weg.
Natuurlijk is er ook een ander, meer conservatief, Teheran. Het zuidelijk deel van de stad is armer en religieuzer. Hier viert de zwarte chaddor nog hoogtij en staan de gezichten norser, ingetogener en zijn ze, hoewel ook vriendelijk, heel terughoudend naar buitenlanders. Maar de nieuwe wind is niet te stoppen. Er zijn dagelijks 15 vluchten vanuit Teheran naar Istanbul , de poort naar het westen. Ik ben met een van die vluchten hier beland. Snel en efficiënt liep ik vanochtend heel vroeg zonder enige controle dit bolwerk van satan binnen. Althans dat vinden de Amerikanen. Niet erg origineel want de Iraniërs denken over de USA hetzelfde.
Hatam haalde mij op vanochtend op het Airport, uurtje rijden zei de gek maar we reden ons vast in een opstopping. Uiteindelijk belandde ik in mijn hotel voor nog een paar uur slaap inhalen. Voor de middag stonden wat musea en een bazaar op het programma. Die bazaar kon er mee door maar voor de rest leek mij een beetje het echte Teheran bekijken een beter idee. Hatam was allang blij. VPN geregeld, voor het broodnodige Facebook, geld gewisseld, het geldsysteem is een tikje ingewikkeld hier met echt geld en wisselcheques in grote coupures, en het moderne Iran bekeken. Facebook is hier verboden maar iedereen heeft het, alcohol is hier verboden maar vrijwel iedereen drinkt, McDonalds , KFC, Apple en meer duivelse Amerikaanse namen zijn hier verboden dus zie je over kopieën. Nike mag dan weer wel en de rest van de luxemerken van deze wereld zijn nadrukkelijk aanwezig. Shopalholics voelen zich hier thuis. Ik ook eigenlijk.
