A Rosegarden in Shiraz
Vandaag was het moskee met tuin dag. Ik ben nog in Shiraz en heb een programma opgesteld waar de honden geen brood van lusten maar ik ga mijn missie volbrengen. Rugzakje om en een stevige pas erin al om half acht. De eerste de beste moskee, de Masjed-e Nasir al Molk, was meteen de lange wandeling meer dan waard. Het licht door het gekleurde glas leverde een onwerkelijk beeld op. Daarna in hoog tempo nog een stuk of wat 'must sees' afgewerkt. Tuin met huis , huis met tuin of moskee met tuin, ik wil er vanaf zijn. Overal een en al verlegen vriendelijkheid. Ja ik kom uit Hollandia en ja Arjan Robben is geweldig! En jazeker Iran is top!
Ook hier zijn er sjacheraars op straat. Ze spreken net genoeg Engels om je aandacht te trekken en na wat plichtplegingen komt steevast de aap uit de mouw. You are very big belly I tell you medicine, you’re no good, come with me your friend, I cure you. Dat deed ik lekker niet. Erg goed reclame maakte hij niet voor zijn medicijn, in zijn buik paste die van mij een keer of drie. Maar ik kan vrij goed doorlopen en dan ben je ze ook meteen weer kwijt. Er wachten nog meer tuinen op mij. Nu tuinen ter ere van de beroemde dichters van Shiraz. Ik begon er routine in te krijgen en met wat vooruit kijken was ik iedere keer in een kwartier mee klaar. Ik besloot de dag met een bezoek aan de botanische tuin de Bagh-e Eran. Vooral heel groot met een rozentuin waar uitsluitend geraniums groeiden.
Nu na anderhalve dag Shiraz heb ik even genoeg tuinen gezien. Ze zijn best mooi daar niet van maar ik vind die van de Kleine Ruwenberg zeker zo mooi en anders die in Geldrop wel!
