Esfehan, beauty to the limit
De tweede dag Esfehan. Een stad die zeker nog opener en moderner oogt dan Tehran. Daar zag je nog een mix van conservatief en liberaal. Hier lijkt vrijwel iedereen zich ontdaan te hebben van het juk van kledingvoorschriften en vrome koppen. Ook hier veel aandacht en respect voor de Islam maar met een moderne blik. Zo lijkt het althans. Zoals vaak was ik vroeg uit de veren en vooral de bakkers hielden mij gezelschap. De vriendelijkheid en aandacht is zo vroeg nog intenser. Werd zelfs weer twee keer omhelst uit dankbaarheid dat ik hier was. Het is dat er weinig Engels gesproken wordt anders kwam je geen stap vooruit. Min koffieshot was nog niet open dus zwierf ik maar wat door de nog doodstille, lege bazaar. Een vreemde gewaarwording.
Hierna mijn dagelijkse portie moskee en paleis voor de beelden die ik straks zeker niet meer uit elkaar ga houden. Maar ze zijn mooi en van een waanzinnig hoge artistieke kwaliteit. Dit in tegenstelling tot de zooi die veelal in de winkels verkocht wordt. Wat een foeilelijke kitchtroep kunnen ze hier maken. Uniek in zijn lelijkheid!
Een avond in de hippe wijk Jolfa, van oudsher de Armeense wijk waar de hiernaar gedeporteerde Armeniërs rond 1600 godsdienstvrijheid hadden en die gehouden hebben, al wonen er nu geen honderduizenden meer maar slecht een kleine tienduizend. Een goede Italiaan gevonden en in discussie geraakt met een paar vrouwen over het homohuwelijk in Nederland. Het hele restaurant ging er zich mee bemoeien en er waren evenveel pro- als contra uitspraken. Maar echt begrijpen… nee dat deden ze het niet. Een jong meisje met een vuurrood hoofd van opwinding wilde er echt alles van weten en kwam uit de kast zonder dat de rest van het restaurant het blijkbaar in de gaten had.
