Er gaan maar zo’n 350.000 reizigers per jaar naar dit eiland. Daarvan gaan er 349.999 voor de natuur, de flora en vooral de fauna. Maar de homo sapiens loopt hier ook rond. Daar kom ik voor en als ik dan ondertussen ook nog een stokstaartje spot is dat meegenomen. Het is het op drie na grootste eiland ter wereld. Na Groenland, Nieuw-Guinea en Borneo, waarbij het vreemd en grappig is dat de taal die alle achttien volkeren die op het eiland wonen spreken nauw verwant is met een taal die in het zuiden van Borneo gesproken wordt. Een heel eind vliegen.
Lemurs and more lemurs
Om aan al die verzoeken tegemoet te komen ook nog wat beesten. Ze zitten er heus wel alleen heb ik er niet zo’n oog voor en zijn ze ook vaak heel klein. Je moet ze maar toevallig willen zien. Maar ik ...
Read more
The Turning of the Bones
Voor de mensen hier op Madagaskar is de dood het belangrijkste van het leven, veel belangrijker dan het leven zelf. Daarom zijn de graven ook heel solide en met veel passie gebouwd. Een tombe is voor ...
Read more
The Long Road to Antsirabe
Een reisdag vandaag. Een lange rit. Maar we moesten en we zouden stoppen bij Anja . Anja is van de lemurs, een klein privé reservaat waar wat Ariaries aan commissie te verdienen waren. Dat was duideli...
Read more
Andringitra, the people
Een dag net niet in het nationaal park. Zoals bijna overal in de parken hier ontkom je niet aan een gids voor een tochtje langs niet zichtbare beesten en over steile paden naar uitzichtpunten waar je ...
Read more
The missed climb
Had nog een klusje te doen vandaag en eindelijk om half twee konden we op pad. Het was een flinke rit vandaag en moesten op tijd in Andringitra park zijn om morgen een tweedaagse trekking te kunnen ma...
Read more
Sapphire Miners of Itakaka
Mannen, allemaal mannen, op zoek naar fortuin maar veroordeeld tot de spade en onmogelijk veel zand. Urenlang, iedere dag, in de brandende zon, die zon hier weet niet beter. Ze scheppen het zand de ku...
Read more
Finally Lemurs
Weer eens op trektocht, met een gids nog wel en ook de broer van de chauffeur wilde graag mee. Een mooi, rustige tocht door een gebied met veel rotspartijen, begraafplaatsen en een kleine rivier met e...
Read more
Graves, rocks and Chinese Tourists
Weer op weg. Weg van de zee, op weg naar de natuur. En de saffiermijnen. Het is hier het wilde westen van het land. Veel mannen met geweren. Alleen geen kogels. We eten iets in het niets. Een snackbar...
Read more
Mura, Mura, slowly, slowly
Twee avonden, twee ochtenden en daartussen in een dag Even uitblazen, eigenlijk meer het stof overal uitblazen, stof en zand, zand en stof. Alles wit, grijs en grauw. Tussen het eenzame diner op het s...
Read more
Wild and wonderful people
Zomaar een dag van een reiziger. 29 augustus. Om zes uur op weg, stoppen bij een enorme Baobab, auto en mens blijken ineens nietig. Mijn eerste beest op de foto, een vogel, kun je mee thuiskomen. Dan ...
Read more
Villages, a Ferry and a Fearful (?) Town
Het begon al vroeg in Manja. Nog voor zeven uur botsten we weer over de paden. Het ontbijt in mijn maag had het zwaar te verduren. Gelukkig waren er de vele karren getrokken door de zebu’s die de boel...
Read more
Salt, bush and villages
Eerst naar het zout. Daar leven ze hier voornamelijk van. Een zware dag vandaag wat betreft de autorit. Lange tijd waren het slechts diepe sporen in het zand waarbij de chauffeur zijn handen van het s...
Read more
The Saltboat Builders of Belo sur Mer
Belo sur Mer. Het voelt ver weg van de echte wereld. Niet alleen door de weg er naartoe maar meer nog door de sfeer die er hangt. Beetje sereen, muro, muro , zoals ze hier zeggen. Rustig aan, komt all...
Read more
The Kids of Nomenatinay
Een zandpad, een onbekend aantal kilometers, zeven rivieren waarvan vier droog, ontelbare baobabs, veel stof van zebu getrokken karren, de kinderen van Nomenatinay. Morondava naar Belo sur Mer . En he...
Read more
The Baobab Cult
Vandaag weer door veel oneindige landschappen gereden. Daar heeft Madagaskar patent op. Gestopt bij bruggen, daar is altijd activiteit, bij rijstvelden en de eerste Baobabs verschenen in het landschap...
Read more
The goldpanning girls of Danolabe
De hoofdstad verlaten brengt je in een andere wereld, armer, nog meer derde wereld, maar ook een andere sfeer, zachter, minder jachtig. Al is het woord jachtig hier in Madagaskar echt niet van toepass...
Read more
Third World Antananarivo
Voor de flora en de fauna moet je niet in Antananarivo zijn, al maakte ik hier kennis met de nationale bloem. Een soort kerstroos aan een boom. Loop nu een paar dagen in de hoofdstad rond en ben echt ...
Read more
Kilimanjaro revisited
De Kilimanjaro, ik kon hem bijna aanraken. Achttien maanden geleden stond ik aan de voet maar bleek je in ganzenpas naar boven te moeten, zo druk. Nu spijt, al waren die zeven vulkanen die daarvoor in...
Read more
Nature, an island, eighteen tribes and one language
Er gaan maar zo’n 350.000 reizigers per jaar naar dit eiland. Daarvan gaan er 349.999 voor de natuur, de flora en vooral de fauna. Maar de homo sapiens loopt hier ook rond. Daar kom ik voor en als ik ...
Read more