Villages, a Ferry and a Fearful (?) Town
Het begon al vroeg in Manja. Nog voor zeven uur botsten we weer over de paden. Het ontbijt in mijn maag had het zwaar te verduren. Gelukkig waren er de vele karren getrokken door de zebu’s die de boel opvrolijkten. Zwaaien is een tweede natuur geworden van mij. Koud, ineengedoken zitten ze op boven de overvolle kar maar gaan direct stralen als er weer zo’n toerist voorbijkomt. Hun achterlatend in een grote wolk stof. Veel rijstvelden, een paar dorpen. In één ervan een kerkdienst en daarnaast zing- en klaples van een jonge evangeliste. Niets mis mee zou je denken alleen de vele kinderen die niet mee mochten doen en eromheen stonden zag er wat triest en buitengesloten uit. Dat ik daarna aan hen koekjes uitdeelde vond de dame weer minder. We moesten weer door, de pont over de rivier stond te wachten zei onze Manji, de nog steeds prima driver. Maar die pont stond helemaal niet te wachten. Hij lag daar wel in zijn armoedige staat in het water maar kon niet varen door de sterke stroming en tegenwind. We hebben twee uurtjes staan te wachten en konden toen over, bij de tweede vaart. Alle andere 4x4’s waren inmiddels ook gearriveerd. Behalve de Belgen, die bleken verkeerd gereden, twee uur terug naar Belo sur Mer voordat de onervaren chauffeur het door had. Aan de overkant moesten we nog ruim een kilometer ploegen door een diepe laag mul zand voordat we echt steil de wal op konden. Daar hadden schavuiten een balk onder het zand gelegd en liepen we hopeloos vast. Natuurlijk waren er vele handen die wilden helpen. Tegen betaling uiteraard.
Na nog veel mooie mensen en een hanengevecht arriveerden we in Morombe. Een oud stadje, ontdaan van haar vroegere glorie, met een heel slechte reputatie. Het wilde westen van Madagaskar. Een leuk hotel aan zee en door iedereen afgeraden wandeling door de stad. Alleen maar vriendelijkheid, alleen maar lachende gezichten nadat ik foto’s maakte. Ja, het zag er allemaal wat rauw uit maar de praktijk was gewoon anders. Het strand in het late middaglicht gaf een gouden randje aan deze dag.
