Mura, Mura, slowly, slowly
Twee avonden, twee ochtenden en daartussen in een dag
Even uitblazen, eigenlijk meer het stof overal uitblazen, stof en zand, zand en stof. Alles wit, grijs en grauw. Tussen het eenzame diner op het strand, de zonsopgang de volgende morgen en de zonsondergang met een leuk en lekker diner is er hoegenaamd niets voorgevallen. Dat was fijn. Oh ja, de volgende morgen weer een zonsopgang met wat zwaaiende vrouwen op het strand. En de kat geaaid. Ifaty was onvergetelijk! Trouwens het bleek niet eens Ifaty te zijn maar Mangily. Daarvan akte.
