An evening in Kunming
Het werd zowaar gezellig in Kunming. Mijn hotel lag vlakbij het Cuihu park wat de gezelligste spot van de stad is. Dat zegt de Lonely Planet dus is het waar. Een wandeling door het park, eigenlijk langs en over de meertjes die met bruggen verbonden zijn, is inderdaad een genot. Dit is de plek waar de Chinees ontspant. Muziek hoor je overal, van opera zangers, amateur rock bandjes en de gettoblasters van de avondgymnastiek. Iedere Chinees danst zo z’n avond door. Om de paar meter stond een rek met klassieke kleding voor de familiefoto. En de portretschilders verdrongen elkaar voor het beste plekje. Bij de ingang van het park waren drie jongens cosmetica aan de vrouw aan het brengen. Drie enorme nichten en toen ik een foto wilde maken gingen ze er echt voor staan en vroegen waar ik vandaan kwam. Toen ik ”Helan” zei, waar ze helemaal verrukt. Dan was ik gay! Dat moest wel, in Nederland woonden allen maar gays… en je kunt er trouwen. Twee van de jongens keken elkaar zwijmelend aan en riepen in koor ”can I go with you, can I go with you”. Dat is nog eens iets anders als steeds dat Vanpursie of R(L)obben.
Er liepen ook meisjes met parapluutjes en ik had bij mijn vorige reis naar Yunnan gehoord dat die van de lichtere zeden waren. In hiërarchie bovenaan de lader in deze beroepsgroep. En ja hoor, een van de dames benaderde mij, man alleen. ”Ni hao”. Vanhetzelfde antwoordde ik maar. Of ze mee mocht lopen. Naar eerlijkheid zei ik haar dat ik het juist reuze gezellig met mijzelf had maar daar liet ze zich niet door uit het veld slaan. Wat was mijn hotel was de logische vervolgvraag. Met meteen daarop ”I give happy-end”. Ik knikte nee en liep maar door. Nu kwam ze achter mij aan en fluisterde ”only 3500 yuan”. Nu bleef ik staan en keek haar vol ongeloof aan. Dat is een kleine 500 euro! Daar kan ik hier een goede tweedehands auto voor kopen antwoordde ik. Dat was natuurlijk helemaal geen handig antwoord want dat was nu juist wat zei ervan wilde kopen denk ik. Ze zag nu wel dat het vandaag, bij deze man, geen deal zou worden en liep door. Misschien werd ik zonder haar ook wel happy op deze trip. Helemaal op het einde…
Er zat ook een local celebrity te poseren voor twee portretschilders tegelijk. Er was enorme belangstelling voor en men verdrong elkaar om het resultaat te aanschouwen. De portrettekenaars hadden allebei een heel andere kijk op de dame en ik denk dat ze zichzelf in geen van beide kunstwerken zal herkennen. Ze zag er overigens totaal niet celebrity-achtig uit maar haar auto met chauffeur wel die aan de stoeprand stond te wachten.
Tot slot zag ik nog een gehandicapte man met stompjes van armen heel handig een nummer op zijn i-phone intoetsen. En hij schilderde en tekende ook nog niet onverdienstelijk.
Kunming was leuk deze halve dag, morgen op reis.
