Loi Krathong in Chiang Mai
Het was volle maan en november en dan wordt de liefde gevierd in Thailand. Het regenseizoen is voorbij, er is weer teveel water gevallen en dat moet gevierd. Loi Krathong, een waterfestival waarbij je een klein mandje met bloemen, een kaars, drie wierookstaafjes en enkele muntjes te water laat om geluk te laten brengen. Vooral nieuwe maar ook oude liefdes worden hiermee gevierd en bestendigd. Men gelooft dat hoe langer de kaars blijft branden des te beter je geluk is in het komende jaar. Ook laten de Thaise paren vaak hun krathongs samen te water. Hoe langer ze dicht bij elkaar blijven, des te langer en mooier de relatie tussen de geliefden gaat worden. Natuurlijk heb je hier ook boeven die stroomafwaarts de mandjes binnen hengelen en de muntjes eruit halen. In de meeste plaatsen wordt er ook een wedstrijd gehouden, waarbij lokale schoonheden strijden om de plaatselijke Nang Noppamas te worden. Nang Noppamas was de mooiste, intelligentste en meest talentvolle vrouw die ooit in het Sukhothai koninkrijk heeft geleefd. Zij zou de eerste krathong gemaakt hebben in de huidige lotusvorm en na het aan de koning getoond te hebben te water hebben gelaten in de rivier. Ik had ook geluk want was in Chiang Mai waar het groots gevierd wordt. Maar geen geluk zo groot of er past pech naast. Aan de Pi rivier stond ik te kijken naar een jong Thais stelletje dat in innige omhelzing bekroond met een, vrij nieuw in Thailand, kus in het openbaar hun mandjes verbonden hadden en voorzichtig te water lieten. Helaas al na een paar meter drijven werden hun geluksmandjes overvaren door een veel grotere mand met overdadig veel bloemen (waarschijnlijk van een rijke Chinees) en hun kaarsjes werden gedoofd en de lotusmandjes verdwenen onder water. Weg toekomstige liefde.
Als je niet van glitter houdt moet je de foto’s niet bekijken.
