Nairobi travel advice: don't go
Three days in Nairobi, a city that is mainly known as extremely dangerous and where you have to leave your camera in your room. The warnings fly around your ears and that makes you attentive. Too bad for those friendly people and the relaxed atmosphere on the streets. Thirty years ago my girlfriend and I also walked around here and within ten minutes a gold chain was pulled from her neck. The chain was irreplaceable but the thief could not have known that. Now nothing happened to me although I had never been so soaked except on the first day by a tropical downpour that I just surrendered to. Although I have to admit that I did not flash my camera everywhere. The iPhone does not stand out here. And I spent a lot of time looking out over the hustle and bustle of the city from the balcony terrace of my hotel in the middle of the center. You hardly see white here, it is black, black and black. Beautiful color. I was in the National Museum where the first people are stuffed, where you see more stuffed birds than the bird count in the Netherlands and you can have a shady lunch in the Botanical Garden. In the city there is a lot of high-quality graffiti and a brightly painted City Market where, in addition to paintings of questionable quality, butchers mainly take up space. The Marabus were thrown the leftovers. The railway museum was talked about as the Instagram attraction of the city but that link escaped me completely. Tomorrow into the bush.
Nairobi travel advice: don't go
Drie dagen Nairobi, een stad die vooral bekend staat als uiterst gevaarlijk en waar je je camera op de kamer moet laten. De waarschuwingen vliegen je om de oren en daar word je oplettend van. Jammer voor die vriendelijke mensen en de ontspannen sfeer op straat. Dertig jaar geleden liepen mijn vriendin en ik hier ook rond en binnen tien minuten werd er al een gouden kettinkje van haar hals getrokken. De ketting was onvervangbaar maar dat kon die dief niet weten. Nu overkwam mij niets al was ik nog nooit ze doorweekt dan de eerste dag door een tropische stortbui waar ik mij maar aan overgaf. Al moet ik wel toegeven dat ik niet overaal met mijn camera liep te flashen. De iPhone valt hier niet op. En ik zat veel over de hectiek van de stad uit te kijken vanaf het balkonterras van mijn hotel midden in het centrum. Wit zie je hier nauwelijks het is zwart, zwart en zwart. Mooie kleur. Ik was in het Nationaal Museum waar de eerste mensen opgezet staan, waar je meer opgezette vogeltjes ziet dan er in Nederland met de vogeltelling de uitslag is en kun je schaduwrijk lunchen in de Botanische tuin. In de stad veel graffiti van hoge kwaliteit en een bont beschilderde City Market waar naast schilderijen van bedenkelijke kwaliteit vooral slagerijen plek innemen. De Marabu’s kregen de restjes toegeworpen. Over het spoorwegmuseum werd gesproken als de Instagram attractie van de stad maar die link ontging mij helemaal. Morgen de bush in.
