To the Navel of the World

To the Navel of the World

De reis moest een keer beginnen en de vlucht naar Cusco was een goed begin. Weg van de mist in Lima en op naar het land van de Inca’s. Een eufemisme    want er is er niet één meer in leven. Het trotse standbeeld van de laatste Inca staat zo ongeveer op dezelfde plek als ze hem onthoofd hebben. Gevoel voor drama hebben ze wel hier. En veel toeristen. Die de spreekwoordelijke melkkoe zijn. Zelfs voor een klein schietgebedje in een willekeurige kerk moet gedokt worden maar ze lachen er heel vriendelijk bij. Van hun hoef je die kerk niet im maar de Lonely Planet en al die andere gidsen schrijven het voor. Cusco is kerken en daar heb je je aan te houden. Overigens zijn het grootste deel van de toeristen uit Zuid Amerika afkomstig en misschien wel uit Peru. Er rijden hier een onmogelijk aantal sightseeing bussen met bovendek rond en die wurmen zich allemaal door de nauwe straatjes van de stad. Je ziet de meeste straten een keer of drie dus je krijgt een doorwrocht en gefundeerd beeld van de stad. Hoe ik dat weet. Ik zat er twee uur in. Goed om te acclimatiseren op deze hoogte. Ook de highlights rond de stad werden aangedaan en het was fun. Volgende keer neem ik een trui mee.

 

Cusco betekent Navel van de Wereld en dat ga ik niet tegenspreken. De Inca’s zullen er wel een reden voor gehad hebben om het zo te noemen. Door die Inca geschiedenis is het natuurlijk een totaal schizofrene stad. Zo katholiek als de neten, meer kerken dan scholen, maar ze zijn trots op de Inca geschiedenis waar alleen maar stenen van overgebleven zijn. Al het goud en zilver, en ze hadden een hoop van dat spul, is omgesmolten en naar Spanje verhuisd. Links en rechts vinden ze nog wel eens een mummie of een gouden ketting maar die Spanjolen zijn uiterst grondig te werk gegaan. Op de fundamenten van alle prachtige Inca tempels hebben ze hun kerken gebouwd en alleen omdat ze niet zo grondig bouwden dan de Inca’s zijn de overblijfselen van die tempels in de loop van de eeuwen weer te voorschijn gekomen. De Inca’s bouwden aarbevingsproef. En waren overigens net zo wreed en meedogenloos als de Spanjaarden. Die laatsten in naam van Christus en de Inca’s in naam van de Zon en de Maan. Uiteindelijk allemaal eigenbelang.