Roses, guirlanders and tears
Slingers, rozen en tranen, veel tranen, zo begon Jenny aan haar zestigste levensjaar. Een grote ontbijttafel, gebakken eieren, veel koffie, mist buiten en gezang binnen. De dag trok voorbij met gesprekken, een goed restaurant zoeken, daar een aantal tafels uitproberen, binnen, buiten, rondom , aan een kant, uitzicht op grijze zee of toch maar uit de tocht en toen hadden we nog niet eens drankjes of een menukaart. Het kwam allemaal goed, duurde lekker lang en was reuze gezellig. De tent was Peru-hip, het weer heel Hollands en de rekening torenhoog. Jenny trakteerde en sneed een hap uit haar opgebouwde pensioen. Natuurlijk moest er kort daarna, het was alweer avond, weer gegeten worden. Iedereen betaalde gelukkig nu voor zichzelf maar voor het overige was het proces identiek. En er waren maar twee Cales zussen aanwezig. Ik weet niet of we het gered hadden als Anita ook aangeschoven was.
