Huillo Soccer Tournament
Mijn mensenfotografie-gen moest nodig gevoed worden en ik toog daarom vandaag naar Patachanka, hoog boven Ollantaytambo in de Andes. Er zou een marktdag zijn van de plaatselijke Inca bevolking die nog behoorlijk raszuiver was. Niet vermengd met Peru, Spanje of de rest van de wereld. Ze spreken in ieder geval nog de oorspronkelijke taal. Onderweg kwamen we de onvermijdelijke hopen oude stenen tegen die de Inca's hier achter gelaten hadden. Naast de weg die we bereden lagen een paar oude Inca trails die vele veldslagen hadden voorbij zien komen. Er heeft hier heel veel bloed gevloeid vooral van de Inca's. Maar de bedoeling om de Spanjaarden af te leiden van de weg naar Machu Picchu had gewerkt. Ze hebben de stad nooit gevonden. Ik wel en dat voelde ik nog in mijn knieholten. De 1000++ traptreden hadden hun werk gedaan. Na het onvermijdelijke bezoek aan een vrouw die de prachtige plaatselijke textiel maakte en verkocht reden we Patachanka binnen. Uitgestorven. Werkelijk geen ziel te bekennen laat staan een oude Inca. De markt bleek in Huillo een paar kilometer verder. Onderweg nog wat Indianen meegenomen die nog nooit in een auto op de foto waren gezet. Blijkbaar erg om te lachen. De markt was een soort van voetbaltoernooi waar teams korte wedstrijden speelden met een Inca versie van hots knots voetbal waarbij de lange bal niet geschuwd werd. De pogingen tot tikkie takkie, een keer raken, voetbal was wel bestudeerd maar de bijbehorende bewegingen en balbeheersing zaten er nog niet in. Het talrijke publiek had daar maling aan en was vooral bezig veel te eten en met de roddels van het dal te bespreken. Slechts een enkeling volgde het spel. Ik fotografeerde wat markante koppen en ondanks dat er hier niet veel vermenging had plaatsgevonden was er in de ontwikkeling van schoonheid een kink in de kabel gekomen. Ze waren wel uiterst vriendelijk en tegen een kleine vergoeding ook bereid om voor mijn lens hun zondagse gezicht te tonen.
