De dag dat de leeuwen Landrovers gingen gebruiken
We gaan op weg, Josef en ik, voor een volle dag beestjes kijken. Ik wilde al naast hem in de jeep gaan zitten maar dat is niet de bedoeling vandaag. Ik moet achter hem gaan staan met mijn hoofd uit het dak stekend voor een beter zicht op het dierenrijk. Het is koud daarboven maar ik ben hier om dieren te spotten dus doe netjes wat mij opgedragen wordt. We doen eerst de buffalo’s en wat klein spul aan hertjes, die hier natuurlijk antilopen heten. Dan spotten we een grote kudde olifanten van wel vijftig beesten in alle mogelijke maten. Indrukwekkend. Samen met ons stond ook een giraffe van dat schouwspel te genieten, tot hij ons in de smiezen kreeg natuurlijk.
De giraffe was even nieuwsgierig naar mij dan ik naar hem. We werden vrienden. Het beest ging staan te pissen vlak naast onze jeep en dat duurde zo lang, met zo’n heftige straal, dat ik vreesde dat we weg zouden spoelen. Op die plek, op dat moment ontsprong daar Giraffe Pee River. Nadat we op weg gingen naar een volgend dier op het lijstje volgde hij ons nog even maar gaf het al snel op toen er een lekker sappige hoge boom voorbij kwam. Ik zag een paar jeeps staan in de verte wat ”kijk eens wat we gevonden hebben” betekende. Josef was niet blij met mijn suggestie om daar dan ook maar te gaan kijken -hij vindt zelf graag de prooien- maar toch scheurde hij die kant op en al snel zagen we de cheeta. Hij zat prachtig, dicht langs het pad, rechtop te poseren voor de twee jeeps maar ons kabaal en onze snelheid deden hem op zijn gemak verder kuieren. Ik kreeg amper tijd om te klikken of Josef keerde de Landcruiser en reed via een ander pad naar de overkant van het grasland, precies in de richting waarheen onze cheeta wandelde. Zodat wij even later in een zetel de cheeta op ons af zagen wandelen. Dat doet ie goed die Josef. Aan de overkant stonden nog steeds een aantal jeeps waarin wanhopig naar 1000mm lenzen werd gezocht om het vlekje in het gras een beetje groot in beeld te krijgen.
Even later waren er dan eindelijk leeuwen op een heel korte afstand. Een leeuwin met drie jongen en op eerbiedige afstand een leeuw met tekort aan slaap. Het schouwspel had een heel hoog Facebook poezenfilmpjes gehalte. Maar erg actief werd het allemaal niet. Moederleeuw vond het tijd voor een lekkere lange slaap waar de kleintjes het niet zo mee eens waren. Uiteindelijk zocht ze een boom op waar de peuters nog niet in konden klimmen.
Na deze slomo’s was het tijd voor iets spannends. En dat diende zich al snel aan. Wat verder stond een jeep geparkeerd en de safarigangers waren een grote groep leeuwen aan het bekijken die in het gras zat. Deze lagen niet te maffen maar waren allemaal behoorlijk actief. Veel tieners in deze groep die de jacht op elkaar aan het uitproberen waren. Ik telde zo even negen volwassen vrouwtjes en zo’n vierentwintig jongeren. Wij sloten aan achter de andere jeep en uit de andere richting kwam er nog een aan rijden. Het leek wel of de leeuwen hierop gewacht hadden want ze werden allert en vier vrouwtjes kwamen recht op ons afgelopen. Ze slopen tussen de jeeps door en gingen aan de andere kant, recht onder ons, staan te loeren op de overkant waar blijkbaar wat lekkere hapjes in het gras liepen. Het waren Whartdogs, soort wilde zwijnen. een vrouwtje sloop het veld in en de drie vrouwtjes gingen iets in het veld op uitkijk staan. De hele rest van de familie bevond zich nu om de jeeps, er was er nog een bijgekomen en gebruikten blijkbaar de jeeps als dekking (beesten vinden die rare bakken met die vreemde volgels met camera’s en verrekijkers geen gevaar en letten daar niet op). De bazin van de leeuwen, die een band om haar nek had om haar te volgen, zette iedereen op zijn of haar plek en in het veld sloop de vooruitgeschoven leeuwin dichter naar de zwijnen. Als er wat kleintjes teveel speelden kwam de grote leeuwin meteen ingrijpen en ze moesten kijken hoe een jacht gedaan werd. Plotseling begon de leeuwin in het veld te rennen en die drie die zaten te wachten sprinten ook weg. Nu waren ze allemaal gefocust maar de grote zwijnen ontkwamen, alleen het kleintje was de pineut. Weinig vlees vandaag dachten de oudste leeuwinnen en kuierden op hun gemak naar de plek waar de rest naartoe gerend was. Er waren inmiddels bijna evenveel jeeps op het pad als leeuwen en wij besloten de eerste te zijn die wegreden, op naar de volgende voorstelling. Het varken was op.
Keuvelen met Josef is onderhoudend, we hebben enorm veel plezier en hij is al hele tochten dwars door Afrika aan het maken. Hij wil met mij van Cairo naar Kaapstad rijden in een Landcruiser die aangeschaft dient te worden, die verkopen we dan in Kaapstad en beginnen met dat geld een Ten Tents Tented Camp, het is zijn droom, die zo werkelijkheid kan worden. Op mijn kosten uiteraard. Maar alles gaat met humor, vaak bijtende humor, en het blijft leuk. Ik wil vandaag graag een leeuw de hand schudden en daar wil hij alleen maar mee akkoord gaan als ik hem alle paswoorden van mijn creditcards en bankrekeningen geef.
Verder ga ik niet opsommen wat we nog meer allemaal te zien kregen vandaag want dat is teveel om op te noemen. Jammer genoeg was het luipaard al aan zijn slaap in de boom begonnen zodat daar niet zo erg veel meer dan een staart van viel te genieten. Maar we maken het wel mee vandaag. Reden langs een rivier waar een paar hippo’s plezier aan het maken waren. Als krolse katten omrollen in het water met hun logge lijven en door die omvang verplaatsten ze nogal wat water wat een krokodil van schrik uit het water deed rennen. Maar wat verderop zagen we een grote kudde olifanten en we besloten daar naar toe te rijden. Er moest wat uitgevochten worden in deze kudde en twee mannetjes waren dat behoorlijk heftig aan het doen. Zo erg dat een een andere olifant het welletjes vond en er tussenin sprong. Steeds maar weer om de vechters uit elkaar te halen. Dat beviel een andere olifant weer niet zodat de vredestichter met het hem problemen kreeg. Nu waren er vier aan het bekvechten of eigenlijk slurfvechten. Ondertussen wandelde een hippo op zijn dooie gemak tussen de vechtersbazen door. Het leverde in ieder geval een mooie foto op. Ik maak overal maar foto’s van anders geloven jullie mij straks niet.
De tweede nacht kreeg ons kamp bezoek van het halve Safaripark Beekse Bergen. Weet nu ook meer hoe de dieren klinken maar ik kan er mij niet druk om maken. Het klinkt vooral alsof je op een slaapzaal met snurkende mannen ligt. Behalve the King of the Jungle, dan spits je wel even je oren. Want als ze Landrovers kunnen gebruiken, weten ze misschien ook wel hoe ze ritsen van tenten open moeten maken… of ben ik nu al aan het hallucineren?
