Olifantendag
Om zes uur vertrokken wij voor de ochtend gamedrive. Vooral veel landschap in het begin met een langzaam opkomende zon achter de wolken. De hyena’s die vannacht rond ons kamp hadden lopen scharrelen kwamen we direct al tegen. De buffels van gisteren stonden nog ongeveer op dezelfde plek sloom te wezen.
Grote kuddes olifanten waren vandaag de grote attractie waarbij er een was die ons heftig heel duidelijk maakte dat we niet mochten passeren, ze liepen op het pad, en dat hebben we maar eerbiedig opgevolgd. Het is geweldig te zien hoe opvoedkundig de oudere olifanten met de jongeren, en vooral de hele kleintjes, omgaan. Als ze te lang spelen krijgen ze direct orders om te gaan eten. Olifanten moeten achttien uur per dag eten om die 300 kilo aan gras binnen te krijgen die een volwassen dier nodig heeft en daarnaast moeten ze ook nog 150 tot 200 liter water drinken. Nu na een paar dagen bevallen mij de olifanten het beste als schouwspel en ze zijn daarnaast ook ontwapenend saamhorig. In vergelijking met andere safari’s die ik gedaan heb zijn ze hier ook zo nabij. Je kunt ze gewoon aanraken zo dicht passeren ze.
Op een eenzame rotsformatie ontdekten wij een leeuwengezin wat daar majestueus van de zon lag te genieten. Een leeuwin met drie cubs. Aan de voet van de rots zat een grote kolonie mongooses waar de moederleeuw haar kids de jacht op leerde. Het is een mooie cirkel van leven hier. We reden steeds verder door dit oneindige gebied en kwamen buiten steeds weer grote kuddes olifanten niets of niemand meer tegen. Tot we weer langs een rotformatie kwamen en de koning van de jungle zagen liggen te slapen. Het kostte heel wat geschreeuw en gebrul om mijnheer wakker te krijgen maar toen keek hij ons ook aan met een koninklijke blik en een boodschap van blijf daar nu maar daaronder staan want anders kun je ervan lusten. Zo lang als het duurde hem wakker te krijgen zo snel viel hij ook weer met een klap om alsof hij in zijn rug geschoten werd.
Daarna langs slurfvechtende olifanten, wandelende hippo’s en alles wat leeft en bloeit en ons altijd weer boeit. Juma zat al met de lunch te wachten in het kamp. Hij kookt uitstekend alleen had ik bij het boeken gezegd dat ik geen vlees at. Nu dat heeft geresulteerd in als ontbijt kip, lunch kip en diner kip. Ook de overige wensen zoals veel groenten, bruin brood en weinig pasta, aardappel of rijst zijn helaas niet doorgekomen. Ik eet mij er gewoon doorheen.
Serengeti zit er weer op en nu op weg naar de Ngorongoro Crater. Het natuurwonder heet Ngorongoro omdat dit op de klank lijkt die koeienbellen maken. Ik heb het geprobeerd maar het lijkt nergens op maar als een Masai het zegt klopt het helemaal. Op de campsite van de krater krijgen we bezoek van olifanten en in de nacht horen wederom leeuwen. Het is een feest hier.
