Red Square filled with bullshit
Op mijn tweede dag in Moskou direct gaan kijken of het Rode Plein nu wel te bezoeken viel. Dat kon maar viel zwaar tegen. Het hele plein staat vol met tribunes, VIP tenten en ander tentzeil. Er vindt blijkbaar een soort Op Volle Toeren plaats. Maar er waren weer genoeg Chinezen om alles wat er niet te zien was te bekijken en te fotograferen. Zelfs de toiletwagens waren interessant om ervoor te poseren. De St. Basil Kathedraal was nauwelijks te zien en had naast de mooie torens ook een contour van heel veel hijskranen. Voor het Mausoleum van Lenin hadden ze heel oneerbiedig de hoofdtribune gebouwd. Als hij straks vervangen wordt door een gebalsemde Poetin zou dat niet meer kunnen denk ik. Toen ik even later het Kremlin wilde bezoeken ging Poetin blijkbaar naar kantoor want even kwam al het verkeer tot stilstand en waren er even meer politieauto’s dan Chinezen.
Om binnen te komen in het Kremlin stond er een enorme lange rij. Keurig sloot ik achteraan. En achter mij was er al vrij snel een even lange rij dan voor mij. Maar hoe ze het deden dat weet ik niet maar toen ik eindelijk bij de scanner stond boven aan een hele brede trap stond ik bijna als laatste in de rij. Ja, weer die chinezen.
Al die basilieken in het Kremlin zijn in volle glorie hersteld en binnenin is er een ongekende weelde te zien aan beschilderingen en enorme aantallen iconen. Je mag er absoluut niet fotograferen maar voor de goede zaak heb ik dat voor jullie toch maar gedaan.
Van al het lopen moe even op de Hop-On Hop-Off bus gestapt. Die voerde mij in ieder geval langs de ‘Seven Sisters’ het antwoord van Stalin op de wolkenkrabbers in New York. In die bus leek het soms of Stalin of op zijn minst Breznjef nog aan het roer stond want de troeven van Rusland tegenover Amerika werden uitgespeeld. Dat ging zelfs zover dat er hoog van werd opgegeven dat er op een brug niet minder dan 821 stelletjes meer elkaar op hetzelfde moment hadden gekust. En de Oekraïne moest het ontgelden als afvallige an de republiek. Ook werd telkens benadrukt dat de ‘Seven Sisters’ wolkenkrabbers de grootste van Europa waren.
Mijn wandeling terug naar mijn hotel bracht mij door een aantal straatjes waar ze op de stoep voor cafe’s en restaurants kussen gelegd hadden waar de gaten op konden zitten. het zat er erg Zuid-Europees uit met de Nederlandse gezelligheid. Voor de tweede keer in bijna veertig jaar hou ik van deze stad.
