High heels and broad lips
Sint Petersburg is gewoon heel leuk. Wat een verschil met 38 jaar geleden. Dit is geen metamorfose maar een revolutie Lenin waardig. En het is druk. Je word bijkans onder de voet gelopen door de groepen met vlaggetje. Amsterdam is er een chill plek bij. Chillen doet de jeugd hier ook volop trouwens. Ze gaan op pleinen en stoepen zitten en roken alsof hun leven er vanaf hangt. Echte anarchie is het verkeer. Met snelheden van het geluid, met ook veel geluid trouwens, racen ze over de brede avenues. Zandvoort is er niets bij. Van de politie mag het. Het geluid is trouwens een geval apart. Op iedere hoek van de straat staat een zanger, zangeres of een bandje. Die spelen prima muziek en in de loop van de dag gaan de singer/songwriters naadloos over in stevige rock, punk en heavy metal. Decibellen worden niet geschuwd. Daar tussendoor worden er overal vogelfluitjes verkocht wat een vreemde mengeling van platteland en stad op levert. Wat viel nog meer op? Ja, die lippen. Het lijkt Ducktown wel. Je ziet lippen lopen waarbij de rest er maar een beetje achteraan hobbelt. Op hakken natuurlijk. De witte hoge laarzen hebben wel plaats gemaakt voor het meer elegantere werk. Sowieso zijn de gezichten opgeknapt. Was het vroeger een nors en wat boers volk, de Rus van vandaag mag er zijn. Veel mooie mensen. Ook nog een beetje een wijk ingelopen met allemaal barretjes, een met de naam Escobar waarbij twee Kalasnikovs de deur sierden. Louche was een understatement. En, oh ja, Sint Petersburg kunnen ze beter Sint Steigerburg noemen. Alles staat zo ongeveer in de steigers. De kerken, paleizen en de gezichten van de dames. De selfie cultus is ook hier fenomenaal. Er moeten per dag miljoenen zelfportretten gemaakt worden. En als ze dat niet zelf doen moet ik er voor opdraaien. Een beetje vals spelen en ik was eigenaar geweest van vele telefoons.
Alles is hier ook groot en breed behalve dan dat Booking.com voor mij een royale kamer an suite, midden in het centrum dat wel, had gereserveerd. Het is dat ik 1,89 m ben, ik had geen centimeter langer moeten zijn. Maar na ruim twintig kilometer zwerven door de stad was gaan liggen genoeg om van claustrofobie geen last te krijgen.
