Airports, airports, airports...
Sorong kwam ik terecht, gisteren alweer, onverwacht, onbedoeld, maar met volle tegenwoordigheid van geest. Waarom? Zou het echt niet weten. Op Ambon was het plotseling zonnig gisteren. Geen wonder, het was zondag. Een mooie dag maar alles, werkelijk alles was gesloten. Toen maar besloten naar het airport te rijden met mijn trouwe chauffeur Ankii. Zijn vrouw zat nog immer stil op de achterbank en hij scheurde geheel tegen de zondagsrust in met een noodgang naar het Airport. Hij was te prijzen voor de prijs die hij voor de rit vroeg. De telefoontjes uit Nederland blijken te werken. Op het airport vlogen mijn ogen over het bord met vertrekkende vluchten en Sorong leek mij wel wat. In Papua, een ander klimaat misschien, en nog nooit geweest. Allemaal feiten die Sorong boven de andere bestemmingen uit deed stijgen. Garuda vloog wat mij op een of andere ongefundeerde manier vertrouwen gaf boven de andere maatschappijen.
De vlucht naar Sorong gaf prachtige beelden te zien van diep beneden duizenden eilanden met witte stranden en helderblauw water. Dat kon nog wat worden. Rond de middag was ik in Sorong en liep het airport uit naar de overkant van de weg waar zich een goed hotel bevond en daarnaast het toeristenbureau voor alle info nodig op deze plek. Morgen dan, want ook hier heerst de zondagsrust. Strikt. Beetje dutten, beetje drinken, beetje wandelen en vooral inlezen in dit gebied. Het klinkt allemaal heel idyllisch en vooral erg veel strand en zee plezier. Maar waar ik voor moest gaan werd mij nog niet duidelijk. Een bungalow op palen in zee op een verlaten eiland met het prachtigste koraal van de wereld voor je deur is natuurlijk on je lippen van af te likken maar alleen, in je eentje, zonder internet, geen telefoon, alleen een paar uur elektriciteit??? Dat wist ik nog niet zo zeker. Ik lag al heel vroeg op één oor.
Inmiddels de volgende dag, het regent hier en weer zit ik op het airport in de lounge van Garuda. Lid van Sky Team evenals KLM dus van alle gemakken voorzien. Maar dit was eigenlijk niet de bedoeling. Ik zal alle details achterwege laten maar het kwam er op neer dat de optie Raipat Islands, hoe mooi en aantrekkelijk ook, geen optie bleken op zo’n korte termijn en voor een bedrag wat ik wilde ophoesten. Alleen voor het snorkelen heb ik het niet over en veel mensen zou ik niet te zien krijgen. Dus liep ik vanochtend weer naar de overkant, naar het airport, voor het boeken van een vlucht naar Makassar. Weer helemaal terug de andere kant op. Ga daar de binnenlanden in denk ik. Onder de mensen.
Heb nog wel even een ojek (brommert) gecharterd voor een toertje Sorong langs al die hoogtepunten die deze stad te bieden heeft. Ga nu niet meteen boeken want voor deze plek hoef je niet hier naar toe. Ik kom nog wel eens terug in Papua in het juiste seizoen. Voor de Baliem vallei.
En nu ben ik in Makassar, wat een gedoe, maar hier regent het tenminste echt hard… Op het airport van Sorong waren een aantal Papua een regendans aan het uitvoeren, ik ben maar weggelopen.
