Seram, a paradise on it's own
Ja, wat doe je in het paradijs? Beetje wandelen, ligt voor de hand, alleen is je actieradius hier beperkt. Rechts liggen wat strandjes en een dorpje, links het grote dorp. Dan houdt het op, of je moet recht achter je de berg op naar de weg en dan wordt het een echte wandeling. Het paradijs heeft zo haar beperkingen. Over zee zijn de mogelijkheden schier onbeperkt maar daar hangt dan weer een prijskaartje aan, het kaartje van de schaarste. Je bent zo een miljoen kwijt. Roepia's dat wel. Dus ben je om kwart over tien in de ochtend wel klaar met de dag. Lekker ontbeten, gewandeld, praatjes gemaakt, met deze en gene op een selfie en schelpen gezocht. Tijd om niets te doen. Het weer zit niet mee, zwaar bewolkt, dus lekker vanuit je stoel vanaf je terras over zee staren. Gaat die bui vallen of drijft hij over? Het staren blijft niet zonder gevolgen, mijn ogen vallen dicht.
Wakker worden in het paradijs gaat bijna hetzelfde als in de echte wereld. Je ogen gaan open en je weet weer waar je gebleven was. Tijd voor de meer dan overdadige lunch waar je smaakpapillen alle kanten mee uit gaan. Vooral veel de lekkere kant. Te lekker, dus je laat wat schaaltjes staan. Heb je in je latere leven spijt van maar anders verdwijnt dat wasbord helemaal om de hoek. Kom je nooit meer in de buurt. De lange wandeling erna doet niet veel voor dat bord maar je beenspieren blijven in orde. Een wasje gedaan en de flessenpost beantwoord. Bij gebrek aan internet. Want daarom is het ook paradijs, geen elektra en een geen internet.
Ook het avondeten in het paradijs is prima. Weer vis te over maar wel smikkellekker. Biertje erbij en een gesprek met Koko de eigenaar van dit paradijselijke optrekje. Hij is moslim, zoals iedereen hier, daar gaat het gesprek over. Niks geen fanatisme te bekennen in deze baai. Gisteren een dorpsbruiloft en daar wordt ook gewoon een biertje gedronken. Iedereen is hier gewoon heel simpel en heel aardig, dat verzekerd hij mij maar die conclusie had ik ook al getrokken. Toch ga ik morgen weer weg. Nogmaals Banda proberen. Misschien lukt het nu. Qua paradijs zou het niet onder moeten doen voor deze plek. We gaan het zien.
