B52‘s and Hotpants
In de hele vroege ochtend van woensdag landde mijn toestel op Manas Airport in Kirgizië. Het taxiën duurde vrij lang omdat er tussen tientallen Amerikaanse B52 bommenwerpers moest worden gelaveerd. Die staan hier klaar om Afghanistan, Irak en welke andere schurkenstaat dan ook te bombarderen. Een luguber gezicht al die dikbuikige enorme toestellen tegen een nog smalle streep van licht aan de horizon van een later opkomende zon. Als eerste uit het toestel en enkele minuten later stond ik, met een verse stempel van het land, buiten te vechten met tientallen taxichauffeurs die allemaal wel naar huis wilden met een dik betalend vrachtje. Uiteindelijk ben ik met het minst grimmige hoofd meegegaan en zat na nog wat schermutselingen op de achterbank van een gammel geval met twee andere Kirgiezen op topsnelheid voorin. Die van het door mij opgegeven hotel en de straat nog nooit gehoord hadden en dat adres, na vele telefoontjes, pas in de stad konden lokaliseren. Vanzelfsprekend dreef dat de prijs op maar dat heb ik vervolgens totaal genegeerd. Ze hadden al de jackpot.
Als je in het donker voor het eerst aankomt in een stad ziet het er allemaal verleidelijker uit dan overdag en voel je een lichte spanning om al die onbekende straten en pleinen te gaan ontdekken. Bishkek, want zo heet deze hoofdstad, ziet er verrassend groen uit en de vele relikwieën uit de Sovjet tijd lijken zo in dit licht zelfs nog enige stijl te hebben. Meestal moet ik mijn verwachtingen bijstellen maar nu bij helder zonlicht blijft het een min of meer aantrekkelijke stad. Met ook mooie mensen, zowel vrouwen als mannen. Al hebben de vrouwen wel een comfortabele voorsprong met hun looks. Maar dat kan ook aan mijn hetero ogen liggen natuurlijk. Een van de eerste dingen die mij opvielen is de grote verscheidenheid en de in hoofdzaak heel modern geklede bevolking. Een mooie aanblik gaf het trottoir voor mij, drie vrouwen naast elkaar, één in chaddor en op hoge hakken, daarnaast een blonde met ultra kort broekje en daarnaast weer een lange dame in strakke spijkerbroek. Verlegenheid is ook niet echt iets van de Kirgiezen. Ze zijn een mooie mix van Mongolen, Russen, Perzen, Turken, Oeigoeren, Chinezen en waarschijnlijk heeft er nog meer kruisbestuiving plaatsgevonden. Mooie hoge jukbeenderen zijn wel een opvallend schoonheidskenmerk hier. Kortom genieten.
Wat betreft de “Arts & Crafts” kun je hier je hart ophalen. Het is vooral vilt wat de klok slaat en dan met de meest mooie felle kleuren (soms ook heel ingetogen van kleur) en met de bekende Suzani patronen versiert. Maar er is hierin net genoeg variatie om het niet saai te laten worden. Daarnaast mooie tapijten, heldere shawls, mooi aardewerk en een enorme hoeveelheid superkitch, zo overdreven overdadig dat het bijna mooi wordt. Ik denk al in dozen...
