Salmon, Lobster and Tuna
Het wordt een serieus verhaal vandaag. Op Chiloé kwam honderd jaar geleden nog geen zalm voor. En pas vanaf 1985 is er een beetje werk gemaakt van de kweek. Met succes voor de vissers, of beter, de kwekers. Grote fabrieken waar de voorheen zelfstandige vissers nu in vaste dienst ploeteren. Enorm zwaar werk lijkt het. Na Noorwegen komt de meeste zalm tegenwoordig hier vandaan. Die hele oogst wordt vrijwel in zijn geheel geëxporteerd naar Japan. Elke baai ligt hier vol met van die kweektanks. Er komt geen zwemmen meer aan te pas. Straks kunnen zalmen niet meer zwemmen. De volgende stap is een zalm zonder graat. Helemaal ideaal. Terwijl zij juist de vrijbuiters van de wereldzeeën waren. Zwommen van links naar rechts over oceanen en dan ook nog even een rivier op. Stijl tegen de rotsen omhoog om daar een beetje kuit te schieten. En nu zitten ze dicht opeen in tankjes te wachten tot ze vet genoeg zijn voor de Jap. De verwende sushi eter. Maar om zo groot en lekker te worden zijn hier de vissers die nog een boot hebben dag en nacht bezig om vis te vangen. Als voer voor die zalmen. Want er 4 kilo vis nodig om 1 kilo zalm te produceren. Je begrijpt dat die zee hier al bijna leeggevist is. Tel uit je winst. En dan te bedenken dat het grootste deel van die mooie, vette zalmen ook nog weggegooid wordt door die Japanners. Alleen de fijnste deeltjes vreten ze. Een enorme verkwisting en ook nog milieuvervuilend omdat de zee hier bijkans dichtslibt omdat die zalmen ook nog moeten schijten. OK dat was de zalm.
Op Rapa Nui was er een enorm tekort aan tonijn. Die was er vroeger in overvloed maar omdat de Japanners hun eigen zeeën leeggevist hebben varen ze heel dat roteind naar Paaseiland om daar die mooie en lekkere, unieke, Rapa Nui Tonijn te vangen. Een flinke tsunami op de Japanse kust zou daarom goed zijn voor de visstand. En vooral dan van de tonijn.
De derde stumperd uit de zee heet kreeft. Zo’n 50 jaar geelden was de gemiddelde kreeft die in de wateren rond de Frenandez eilanden zwom meer dan één meter lang. Nu haalt een grote nauwelijks de 50 cm. En nog minder dan 10% van de eerder waargenomen aantallen zwemmen er rond. Alles bijna wat er nog gevangen wordt gaat naar restaurants rond de Middellandse Zee en dan vooral in Frankrijk. Gepresenteerd als daar ter plekke gevangen maar die dag nog aangevlogen uit Robinson Crusoe eiland omdat de kreeften die eetbaar zijn bij ons in Europa al een tijdje niet meer aanwezig zijn. Het Air France toestel stond nog te wachten op ons een paar dagen geleden. Die 3000 kreeften moesten nog geladen worden. En dan moeten die Japanners nog echt kreeft leren eten! Kortom, er is gewoon niet genoeg voor iedereen. Maar ja, ik eet nu ook al bijna drie weken iedere dag vis. Morgen weer een leuk verhaal.
