The Smol Nambas
En weer kwam ik in een andere wereld terecht. Nu van de Smol (small) Nambas, zo genoemd naar het model van hun peniskoker. De Big Nambas gebruiken een groter blad om hun zaakje te beschermen. Ze waren gevreesd in heel de Pacific. Zelfs het bewapende leger was bang voor hen. Strijders met heldenmoed. En wars van andere invloeden. Bij een (katholieke) kerk stond een plakette met 1896-1996 als 100 jarig bestaan. Wat ze er niet bij vertelden dat de eerste 60 jaar alle missionarissen lekker opgepeuzeld waren. Nog steeds zijn de Nambas hechte gemeenschappen waar het kostum (gebruikelijke) leven in al haar facetten geleefd wordt. Natuur op nummer één, families zijn hecht en delen van bezittingen zijn belangrijk. Er worden ook nog steeds dansen uitgevoerd al is een bijdrage van mij als toerist altijd meegenomen. En dit was nu grotendeels katholiek gebied dus mochten er weer tepels en meer getoond worden. Katholieken zijn nooit vies geweest van wat jongens en meisjes bloot. Helaas ging er iets fout bij het downloaden van mijn beelden dus veel zal verborgen blijven al kan ik sowieso die tepels op Facebook niet tonen. De oplossing is mijn website.
