Day 8, Trieste no, Ljubljana yes
8. Forgotten places and missed cities
Because of Corona I don't have the travel destinations to choose for free. In the coming weeks I will be filling in some blank spots in my travel life. Trieste and on to Ljubljana.
At ease driving to Trieste. I thought it would be nice. I ducked into town looking for a parking spot. Hopeless. Running in circles and all garages full. But finally a parkinggarage where there was room. Well, room for small Fiats then. But I got it in between, stuck out a bit, hoping for a blessing. However, I could not find my dreamed Trieste. Nice long tree-lined pedestrian street though, nice squares too, but worth it? No. What stood out were the many crooked, crippled or stumbling oldies. Either they're getting really old here or there's something in the air. I was also getting a little nauseous. And they also have a short fuse. I left. A lady at the parking garage said it already, they have a 'temper' here. Angry at each other, at the traffic, at me (it took a few seconds too long for the man from the garage to get change). I drove across the border to Slovenia. Ljubljana was much nicer. I was only passing through here long ago. More on that tomorrow.
Day 8, Trieste no, Ljubljana yes
8. Forgotten places and missed cities
Door Corona heb ik de reisdoelen niet voor het uitzoeken. De komende weken ga ik enkele witte plekken in mijn reisleven invullen. Trieste en toch maar door naar Ljubljana.
Op mijn gemak naar Trieste. Leek mij leuk. Ik dook de stad in op zoek naar een parkeerplek. Hopeloos. Rondjes draaien en garages vol. Maar eindelijk een garage waar plek was. Nou ja, plek, voor kleine Fiatjes dan. Maar ik kreeg hem ertussen, stak wat uit, op hoop van zegen. Ik kon mijn gedroomde Trieste echter niet vinden. Mooie, lange met bomen omzoomde voetgangersstraat dat wel, aardige pleinen ook, maar de moeite waard? Nee. Wat opviel waren de vele kromme, kreupele of strompelende oudjes. Of ze worden hier heel oud of er hangt iets in de lucht.
Ik werd ook al een beetje misselijk. En dan hebben ze ook nog een kort lontje. Ik vertrok. Een dame bij de parkeergarage zei het al, ze hebben een ‘temper’ hier.
Boos op elkaar, op het verkeer, op mij (het duurde een paar seconden te lang voordat de man van de garage wisselgeld had). Ik reed de grens over, naar Slovenië. Ljubljana was veel leuker. En ik was er alleen maar op doorreis geweest. Daarover morgen meer.
