Day 13. The Bridge over Troubled Water
13. Forgotten places and missed cities
Door Corona heb ik de reisdoelen niet voor het uitzoeken. De komende weken ga ik enkele witte plekken in mijn reisleven invullen. Mostar werd het.
Vandaag draaide het om een brug. De brug van Mostar (de Stari Most). Een boogbrug uit de zestiende eeuw. Maar Mostar is ook de meest gebombardeerde stad van de Bosnische oorlog. Hier werden 35.000 inwoners van hun leven beroofd. En er zijn nog steeds zo’n 7.000 mensen vermist. Veel gebouwen zijn herbouwd maar de littekens zullen blijven bestaan. Waar je ook kijkt in de stad, vrijwel alle gevels tonen tekenen van ingeslagen kogels. En nog steeds zie je op veel plekken in de stad verwoeste gebouwen. Maar nu floreert de stad van het toerisme, iedereen wil die herbouwde brug zien en er minstens een keer overheen lopen. Ik deed het wel 10 keer. Kwam zo uit.
Traditie was het in Mostar dat jonge Bosnische jongens minimaal één keer in hun leven van de stenen brug af springen. Dan zijn ze volwassen. Nu springen ze als er genoeg geld geboden wordt. Volwassen worden is een beroep geworden.
