The Irish Pub
Wat doe je op een regenachtige middag in Ulaanbaatar? Je kunt een bezoek brengen aan het museum van De Afschuwelijke Oorlogsmisdaden of het Spoorwegmuseum. Dat laatste is in de open lucht dus geen optie. Dan maar iets drinken. In de Casablanca Bar zijn de Aussies teruggekeerd (lees Kuifje in Mongolië 2006) en blijft alleen de Irish Pub over. Chez Bernard (de travellers hangout) had ook nog gekund maar daar kwam ik gisteren een licht aangeschoten Italiaanse tegen die wanhopig op zoek was naar een luisterend oor voor haar ultra spannende sjamaan verhalen. Die heb twintig minuten aangehoord en kreeg toen alsnog spontaan last van het tijdsverschil. Bij haar verhaal hoorde ook nog 287 foto’s op haar digitale camera. “Zulke foto’s had ik nog nooit gezien”, dat klopte alleen niet in de door haar bedoelde betekenis. Ze was naar een (heilige) rots hier in de buurt geweest en had een hele dag allerlei bezwerende teksten uitgesproken, handopleggingen gedaan, gewicheld met stenen, de rots aanbeden, geldoffers gebracht en de sjamaan zelf was de meest spirituele man op aarde. Dat wist Sofia Lorum zeker. Het overgrote deel van de foto’s was van de sjamaan, dacht ik. Tot ik in hem een oude Mongool herkende die vorig jaar op dezelfde tijd in hetzelfde traditionele tuniek hier tegen betaling een foto van zichzelf liet nemen. Toen de echte sjamaan alsnog op de foto voorbij kwam was de gelijkenis met Coco Petalo zo treffend dat ik de zwendel kon ruiken.
Het werd de Irish Pub. Ooit moet ergens het idee ontstaan zijn dat iedere stad op deze aardkloot niet zonder een Irish Pub kan. Jaren later is dat kunstje nog eens over gedaan door de Hard Rock Cafés maar die lijden voor een groot deel een zieltogend bestaan. Een Irish Pub vind je overal. De ingrediënten zijn hetzelfde. Donker rood fineer, groen kunstleer en grote TV schermen. Het meubilair is altijd even lelijk en pompeus. Guinness op tab is ook een must. Word overigens zelden besteld. Heineken zie je overal gedronken worden. Op de enorme schermen wordt steevast Engels voetbal uitgezonden. De Ieren haten de Engelsen maar zelf kunnen ze, behoudens tegen Nederland, niet echt voetballen. Als er in zo’n pub ooit een Ier voorbij gekomen is kun je ook een zender met Rugby aantreffen. Dat kunnen de Ieren wel. Komt voornamelijk omdat hierbij gewoon bier gedronken kan worden.
Deze Irish Pub had er ook nog een Bayrische Beer Garden bij zoals vaker voor komt. Ja, München is het Dublin van de Alpen. Leuk van die annex was het optreden later die middag van een heuse Gothic band uit UB. Ze blèrden wat heftige nummers waarin ik niet direct gothic herkende. Maar ik ben dan ook geen kenner. Het overgrote deel van hun repertoire bestond echter uit dezelfde romantische songs waarmee alle Aziatische bands succes hebben. Drama en hartstocht wordt zo uitvergroot dat het leuk wordt. Ik heb wat weg zitten zwijmelen...
