Posuban Shrines
En daar was Benedict, hij stelde zich voor als John maar dat was omdat hij verstond dat ik ook John heet en dat schept een band. Ik moest hem beter Jaco noemen, dat deden zijn vrienden ook. Hij wilde mij Elmina laten zien, morgen met mij naar het voetballen en vanavond het bruisende nachtleven van Elmina mee laten maken. Hij wilde echt geen geld, hij wilde vriendschap en dat was okay voor mij al wist ik nog niet dat ik al zijn bier van die dag ging betalen. Maar ook dat was okay. Mee naar het voetbal ging ik niet maar dat wist hij nog niet. Waar ik zeker mee naar toe moest waren de Posuban heiligdommen en het Nederlandse kerkhof. Ik had ze al gezien. Posuban-heiligdommen zijn uniek in Afrika.Ze staan in de buurt van forten of kastelen die tussen de 15e en 19e eeuw langs de kust werden gebouwd door Europese handelaren en koloniale machten. Ze zijn van de Akan-stam, de grootste etnische groep in Ghana, en zijn meestal gemaakt van beton en beschilderd met felle kleuren en ze dienen als zowel militaire als religieuze posten voor Asafo-groepen. De Asafo zijn verantwoordelijk voor het handhaven van vrede en veiligheid binnen de gemeenschap en het posuban-heiligdom is de plek waar ze samenkomen voor begeleiding, maar ook voor belangrijke religieuze en culturele ceremonies. Die avond nam hij mij mee het stadje in en ik geloof dat hij ook besefte dat van een bruisend straatleven geen sprake was. Hij nam mij mee om te pronken: kijk eens ik heb een buitenlander gescoord! Zelfs zijn moeder moest mij zien. Dat hij mij meenam naar zo’n belangrijke Posuban bijeenkomst in een donker hol werd niet op prijs gesteld.
