Finally Accra
Eindelijk echt in Accra en nog niet veel gedaan. Natuurlijk moest en zou ik volgens mijn taxichauffeur naar het Onafhankelijkheids Monument, helemaal ter ere van de eerste president Nkrumah. Op 6 maart 1957 werden Britse Goudkust, de kroonkolonie Ashanti, de Northern Territories en Brits-Togoland samengevoegd tot één land onder de naam Ghana, met de Britse vorstin als staatshoofd, dat dan nog wel. En ik moest ook nog boven op dat monument klimmen. Gedaan, dus daarna klaar voor Jamestown, ofwel het zeezicht van Accra met heuse vuurtoren. Arme boel was het daar en de plaatselijk schoolmeester zamelde geld in en als dank kreeg je een toer. Naar het strand bleek en dat was een soort visdrogerij annex openbare koeienstal. Vrij vroeg op de dag lag ik bij het zwembad van het hotel mijn zegeningen te tellen. Ik vroeg mij al even af waarom bijna iedereen hier twee, drie of vier telefoons bij zich heeft maar dan hebben ze van iedere provider een simcard. Reuze handig heb ik ontdekt. Weet nog niet wat de volgende bestemming wordt.