Bolgatanga
Leaving at seven o'clock is clearly too early in Ghana, so I forgave Abdul. He was a boy of few words and I appreciated that. It was Ramadan and I decided to stand in solidarity with him. I just thought not drinking was going too far in this heat. After a three-hour drive we arrived in Paga, on the border with Burkina Faso. A somewhat strange place. Borderline of course, but they worship crocodiles, there is a punishment for shouting and wise men still point out witches here. To start with the crocodiles, which are venerated as vassals of the ancestral spirits. There should be hundreds of them, but I only saw two. There wasn't much water left in the lake either. I was allowed (no, I had to) have my picture taken with one, also 75 years old. It seems like it's about the pictures and the money and not the ghosts. It's better to be a crocodile here than a chicken. Paga Pia was a large residential complex that was beautifully painted. There are hundreds of people living in that entire complex that is called one house. They are Muslim, Christian or animist, all mixed together. That is beautiful. Justice is mainly administered by wise old men, who apparently have to do it everywhere. There is a punishment for shouting loudly and making loud noises, there is a stone on top of an artificial hill and it knows the punishment. Even serious noise pollution is punishable by death. In addition, it is determined whether, after accusations, a woman is a witch. According to the law, this is not allowed, but what is the law? Not a cool place this Paga
Bolgatanga
Zeven uur vertrekken is in Ghana duidelijk te vroeg dus ik vergaf get Abdul. Het was een jongen van weinig woorden en dat stelde ik op prijs. Het was Ramadan en ik besloot solidair met hem te zijn. Alleen dat niet drinken vond ik bij deze hitte te ver gaan. Na drie uur rijden waren we in Paga, aan de grens met Burkina Faso. Een wat vreemdsoortige plek. Grens natuurlijk, maar ze vereren krokodillen, er staat straf op schreeuwen en wijze mannen wijzen hier nog heksen aan. Om met de krokodillen te beginnen, die worden vereerd als vazallen van de voorouderlijke geesten. Er zouden er honderden moeten zitten maar ik zag er maar twee. Er stond ook niet zoveel water meer in het meertje. Met eentje, ook 75 jaar oud, mocht ik (nee, moest ik) op de foto. Het lijkt erop dat het om die foto’s en het geld gaat en niet om de geesten. Je kunt wel beter een krokodil zijn hier dan een kip. Paga Pia was een groot wooncomplex dat mooi beschilderd was. Er leven honderden mensen in dat hele complex wat één huis genoemd wordt, Ze zijn moslim, christen of animist, het van allemaal door elkaar. Dat is mooi. Er wordt vooral recht gesproken door oude wijze mannen, die moeten het blijkbaar overla maar doen. Er staat straf op luid schreeuwen en luide geluiden, boven op een kunstmatig heuveltje ligt een steen en die weet de strafmaat. Zelfs de doodstraf staat op ernstige geluidsoverlast. Daarnaast wordt er bepaald of, na beschuldigingen, een vrouw een heks is. Dat mag volgens de wet niet mee maar wat is de wet? Geen frisse plek dit Paga
