The Beast
Beesten kijken
Het is onbedaarlijk grappig om op een stoffige weg te rijden (stapvoets) en uit de andere richting komt zo’n enorme open safari vrachtwagen, afgeladen vol met mensen die allemaal met verrekijkers en toeters van lenzen de vlakte links van de weg afturen. Terwijl jij in je laagbijdevloerse BMW je camera aan het volschieten bent met een kudde van 23 olifanten die heerlijk alle bomen aan het vernielen zijn rechts tegen de berghelling. Even later met de Rhino vrijwel hetzelfde, alsof ze haar niet wilden zien. Beneden in het dal liep het verkeer vast. Leeuwen hoorde ik. Ik bekeek het even en besloot toen dat ik niets te zoeken had tussen die SUVjes, Rovertjes en Cruisertjes. Op de kaart zag ik dat er aan de andere kant van Pilanusberg Nationaal Park nog een ruïne stond van een Nederlands Hervormde kerk. Erg interessant. Het pad er naar toe was niet erg geschikt voor mijn automobiel en zeker niet voor een witte. Maar ik heb altijd al een roodbruine willen hebben. Onderweg naar die kerk, die ik uiteindelijk vergeten te bezoeken ben, werd ik verwend door bijna alles wat hier loopt te vreten en te grazen. Wildebeesten, hippo’s, kudu’s, zebra’s, meer rhino’s, vliegende vrienden en heel veel bambies. En ik was er helemaal alleen. Het waren er zoveel dat ik op een gegeven moment hardop zei ‘zebra schiet op, steek over’ en iets van ‘nee niet alweer een olifant’. Behalve leeuwen dan, ja die niet.
