Sopot Grand
Na een nacht in Gdynia en een stevige ochtendwandeling lande ik in Sopot. Sopot, hier schuilen de rijke Polen in de zomer. De langste pier (een loopplank in het water, niet het beest) van Europa en verder alles wat de happy few nodig denken te hebben om er flink wat geld doorheen te kunnen jagen.Sopot is een soort Sodom, een mix van elegante villa's en plunderende clubbers, een overontwikkelde 21e-eeuwse kust op slechts straten verwijderd van typisch Poolse wijken met roet gebarsten gevels. Zoals de Britse kustplaatsen Brighton en Eastbourne één werden, gaat Sopot over Polen die hun geld laten flashen in eethuisjes met alle wereldkeukens die staan naast oude Poolse literaire cafés, met gepensioneerden die naar het water schuifelen terwijl kinderen op het strand zandkastelen bouwen en de meeuwen pesten. Het grote hotel hier heet heel toepasselijk Grand Hotel maar Huge Hotel was beter geweest. Gelukkig staat er een Sheraton naast. Natuurlijk heeft Sopot hier in de communistische tijd last gehad van verval en vervlakking maar sinds 1990 is het opnieuw de speeltuin van rijke ondernemers en beroemdheden en blijft het ongeëvenaard voor de Baltische kust voor glitter en glow. De kersttijd doet dar nog een schepje bovenop.
