Oude stad, oude beroepen
Het stinkt naar slechte kwaliteit sigaretten. En het stinkt naar benzine, van al die slecht afgestelde en veel te oude bakken die hier rondrijden. Het zou ook stinken naar rum maar daar heb ik geen goede neus voor. Havana is bizar en fascinerend tegelijk. Bloedmooi en, nog steeds, ondanks de miljarden aan steun voor de restauratie uit het buitenland, totaal vervallen. Het is een genot hier in de oude stad, Habana Vieja, rond te lopen maar er wringt wel iets. De rest van de wereld ontwikkelt zich in een razendsnel tempo en hier zien ze zichzelf hopeloos achterblijven. Cuba is ergens halverwege 1958, het jaar van de revolutie, en nu, 2010, tot stilstand gekomen. Volkomen. Je zou je soms in een museum wanen was het niet dat alles kapot of versleten is. Als je van mijn leeftijd bent is het een feest van herkenning. De tentoonstelling in het Noord-Brabants Museum over de jaren ’50 van een paar jaar geleden was er een lachertje bij.
Natuurlijk heeft het toerisme de bevolking deels gered maar of het land nog gered kan worden als de Castro’s dood en begraven zijn weet ik niet. En wat moet je dan met 15 miljoen sjacheraars? Ze verkeren waarschijnlijk in de veronderstelling dat wij dan massaal onze welvaart bij hen in komen leveren. Wij hebben daar lang genoeg van geprofiteerd zullen ze zeggen. Zij beseffen maar al te goed dat elk jaar extra onder het bewind van de Castro’s één jaar extra armoede en onvrijheid betekent.
Nu al doet een flink deel van de bevolking zijn uiterste best om zo snel en zoveel mogelijk geld en goederen van eigenaar te doen wisselen. De mannen zijn de sjacheraars die je proberen mee te krijgen voor een niet te missen optreden van de bekendste band van het land of je meetronen naar broer Manuel met zijn perfecte aanbieding. Gidsen is ook een lucratieve bezigheid. Je hoeft niets te weten, loopt wat rond met de toerist en ontvangt een mooie vergoeding die je zelf bepaalt. Soms vragen ze gewoon geld om het helemaal simpel te houden. Als ze zin hebben zeggen ze erbij voor melkpoeder of een ander noodzakelijk product maar vaak doen ze daar zelfs geen moeite voor. De vrouwen houden het helemaal simpel. Ze bieden je een nacht, dag, uur of wat maakt het uit, als je maar valt voor hun charmes. Met die charmes zit het wel goed. Die truc hebben ze helemaal onder de knie. Als je niet snel genoeg ingaat op hun kunstje gaan ze over op grof geschut en is het do you wanna fuck of iets subtieler do you have a condom. Zelden zoveel dwingende ogen gezien. Volgens Cuba veteranen heeft dit niets met prostitutie te maken maar alles met armoede. Leve de revolutie, leve Castro.
