War on Terror
Twee dagen met een geïmporteerde Han Chinees in de auto in Kashgaria. Eentje die niets over de grens spreekt en ik helaas geen Chinees. Hij heeft wel een mobieltje wat kan vertalen. Vreemd mobieltje met een rare Chinees aan het vertaalprogramma of een enorme grapjas. Toen hij mij iets duidelijk wilde maken over een bezienswaardigheid die we zeker moesten gaan zien (waarschijnlijk een tapijtfabriek) gaf z’n mobieltje de vertaling: talk nonsense, crap en later die dag toen we voor een restaurant stonden waar hij blijkbaar graag ging eten kreeg ik look unfamiliar, look a stranger te lezen. Het eten was overigens uitstekend. Tijdens dat eten is het wel wennen aan zijn tafelgeluiden. Het bekende slurpen, smakken en boeren kwam er behoorlijk luidruchtig uit en daarna in de auto begon het herkauwen, slikken, kokhalzen, weer boeren, niet erg zorgvuldig uit het raam spuwen en het, om het netjes te zeggen, schrapen van de keel. Tot slot een scheet waar de Volkswagen van begon te stuiteren. Ik genoot, ondanks de ijzige kou, met open raam van het landschap. Het was overigens een aardige jongen. Hij volgde mij wel bij iedere stop op de voet en toen ik hem duidelijk probeerde te maken dat ik toch echt liever alleen door de stadjes liep zei zijn mobieltje security, war on terror. Daar kon ik het mee doen. Hij wist overigens heg nog steg waar we doorheen reden en dat bracht ons steeds in het Chinese gedeelte van de stadjes (onder de half miljoen is het eigenlijk een dorp). Dat is het probleem hier in Xinijang. De Han Chinezen overstromen de provincies die alleen maar op de wereldkaart bij China horen. Hier woonden oorspronkelijk vooral Oeigoeren maar verder nog z’n 40 andere volkeren redelijk vreedzaam en in rust. Maar ondanks dat de Oeigoeren wel drie kinderen mogen krijgen en de Chinees maar één zijn er slechts 1,8 miljoen Oeigoeren en 22 miljoen Chinezen. En die laatsten zijn er allemaal pas kort. De hele samenleving is ontwricht en de autochtonen worden in alles achter gesteld. Het ergste is voor ons de toeschouwer en bewonderaar van een oorspronkelijk cultuur dat ze alles verchinezen. Hele wijken worden weggebuldozerd en daarvoor in de plaats komt de meest verschrikkelijk Chinese architectuur waar geen tekentafel aan te pas is gekomen. De van oorsprong ongelooflijk mooi met de natuur in harmonie gebouwde adobe huizen van klei moeten weg en de flats die daarvoor in de plaats komen worden meteen bezet door import. Als ze er al mogen wonen hebben de Oeigoeren zeker geen eerste keus. Alle steden zien er het zelfde uit en de disharmonie met de natuur is schokkend. In Kashgar hebben ze ontdekt dat toeristen niet voor grote department stores komen maar voor die mooie oude doolhoven van steden en dus worden er kleine gedeeltes van gespaard. Daar zetten ze dan meteen een poort neer met een hoge entree prijs. De Oeigoeren komen natuurlijk in opstand tegen zoveel onrecht maar nog steeds worden hele woonwijken platgewalst omdat daar new town moet komen. Ze rechtvaardigen deze vernielzucht met het argument dat er terroristen in de wijk geslapen hebben. In Kashgar hebben ze daar pas nog een groot woongebied om gesloopt. Ze hebben de oude stadsmuur laten staan maar dat is nu een vlag op een modderschuit zoals op het beeld te zien is. Ja, en er gaat hier wel eens een bom af. Maar om nu z’n hele woonwijk als terroristen helpers af te schilderen gaat wel erg ver.
