Fump Truck, Road Trip USA, 5 september
Een half uur geleden heb ik de wirwar van O’Hara’s International Airport verlaten. Chicago verdwijnt langzaam in mijn achteruitkijkspiegel. De Burger Kings, McDonalds en KFC’s schreeuwen mij na, niet meer toe. Roadtrip USA 2018 is begonnen. Mijn vijftigste trip naar de USA zag ik vandaag. Ik heb er inmiddels al veel meer dan 100.000 mijl opzitten in dit land. Ben ook al jong begonnen, in 1970 was de eerste en de laatste is niet eens zo lang geleden, in 2013 door New Mexico. Indrukwekkende landschappen gleden in die jaren voorbij en op de autoradio klonk Americana, Country, Motown of Rock. Ik voerde veel, heel veel nietszeggende gesprekken. Amerikaanse smalltalk, “how are you”,”where you from”, “how you like it”, how much do you earn in a year?”. En steevast eindigde het met “it was nice talking to you” of een ander nietszeggende slotzin. In 1978 toerde ik twee maanden onafgebroken over de Amerikaanse wegen en kwam nooit verder dan bovenstaande gesprekken.
Tijdens mijn reizen vind ik het echte avontuur vaak bij mensen. Het echte verhaal van het leven van mensen is veel leuker om vast te leggen dan een prachtig landschap dat je toch vaak post op Instagram met als doel dat mensen op de like-knop klikken. Ik weet niet of ik hier contact ga maken. Ik begin met kijken en vastleggen van beelden van Amerika anno 2018, een Amerika dat versplinterd is en dat zou je een understatement kunnen noemen. Trump beloofde Amerikaanse instanties af te breken en anderen uit te breiden en alles in dienst te stellen van de witte Amerikaan. Maar of ‘Average Joe’ en ‘Ordinary Jane” daar iets van merken is nog de vraag. De waarheid is inmiddels verdronken in de tweets en verhalen die de president dagelijks de wereld inpompt. Ik ga de komende maanden door juist die staten reizen die op Trump gestemd hebben, op Minnesota na dat altijd al democratisch was. Hoe zou het komen, vraag ik mij af, dat het merendeel van de witte Amerikanen in deze staten gestemd hebben op een man die lijnrecht ingaat tegen hun sociaaleconomisch belang? Hun ontevredenheid vertaalde ze in een ruk naar rechts terwijl de linkerzijde hun belangen beter behartigd. En het gekke is, ze blijven volharden in hun standpunt en blijven Trump op handen dragen.
