Chuuk Diving
Gisterenmiddag nog enige kilometers gesnorkeld. Het was niet het mooiste koraal dat ik ooit gezien heb. Veel van hetzelfde en niet zoveel van die aquariumvissen. Maar je bent van de straat en dat schijnt hier belangrijk te zijn. Het hele hotel zit vol met ‘divers’. Ik ben de enige die niet daarom hier is. Ze kunnen ook nergens anders over praten. De duikers hier hebben ook allemaal nog een specialisme en dat is ‘wreck diving’. Er liggen hier in Chuuk-lagoon meer dan honderd oorlogsschepen op de bodem. Plus duizenden vliegtuigen, voertuigen en ander gevechtsmateriaal. De toeristen hier zijn voor het merendeel ook militairen of ex-militairen. Sommigen hebben zich nog meer gespecialiseerd in het ‘wreck diving’ en doen alleen onderzeeërs. Gisteren sprak ik er eentje (‘I am an American Marine!’) die maar bleef klaarkomen op wat hij die middag beleefd had. Een hele grote Japanse onderzeeër die op ruim veertig meter diep ligt en hij had er wel tien minuten omheen kunnen zwemmen. Het was de Maru of zoiets. Ik kwam zelf ook met enige trofeeën boven. Ik dook op ongeveer twintig centimeter, met zo nu en dan een diepzeeduik naar, zeg, tachtig centimeter. Maar afweergeschut, een Jeep (vluchtende Japanners?), en een heuse tank heb ik allemaal met eigen ogen gezien. Tenminste het leek op een tank. De nummerplaten zitten er niet meer op. Maar het zal niet mijn nieuwe hobby worden. Ik ga maar eens op zoek naar een t-shirt met ‘Snorkeling is for Pussies’ of zoiets. Ze kijken mij vol medelijden aan als ik met mijn ‘gear’ uit het water kom. Gisterenavond tijdens het diner in het hotel zaten er 45 mensen waaronder, ik heb ze geteld (je moet iets om handen hebben tijdens zo’n zit), 32 met een T-shirt aan met iets met ‘diving’ erop. ‘Life’s Short, Dive Hard’, ‘Divers are better Lovers’, van die dingen. Eentje had er een aan van Onderwater Duikclub De Waterman uit België. Het was een Amerikaan, anders had ik zeker gevraagd of ze ook een bovenwaterafdeling hadden.
Het is nu zaterdagochtend, mijn ontbijt zit erin en ik ga mij weer onder het geteisem van Chuuk begeven.
De laatste ochtend op Chuuk nog een flink stuk gelopen. Al die flauwekul over gevaarlijk dit en af te raden dat zijn nergens op gestoeld. Het is hier een heerlijk sfeertje en je voelt je volkomen veilig. Het was vandaag zelfs druk op straat. Er was een cruiseschip aangemeerd met als gevolg een af en aan rijden van bussen en taxi’s om al het oude spul op de juiste plek te krijgen. Zelfs een aantal oudjes waagde zich zomaar op straat. Zelf ben ik maar een wat stiller stuk in gelopen en dat was ook helemaal in orde. Om de minder dan honderd meter een kerkgebouw en veel jongens die hun vechthaan in vorm aan het aaien waren.
