Travel Warning
Zover ik weet heb ik een negatief reisadvies na zo'n 100 landen nog nooit gegeven. Zelfs niet van de Oekraïne. Maar nu gaat het er toch van komen. Dat het land niet zo erg interessant is daar is weinig aan te veranderen, dat heb je in bijvoorbeeld in zeg maar Denemarken of Dubai ook. Dat het culinair geen hoogstandje is komt meer voor. Het sprak wel boekdelen dat ik meer dan 2,5 uur op de radio geluisterd heb naar de avonturen van een meisje dat, blijkbaar uniek hier, een wereldreis gemaakt had en haar top 3 van landen waren 1. Thailand, 2. Turkije en 3. Oostenrijk. Alleen negatief aan Thailand was het eten. Als ontbijt rijst, als lunch rijst en als diner rijst. Al ben ik bevooroordeeld dat kun je toch moeilijk van Thailand zeggen: culinair niet interessant! Maar goed het zegt natuurlijk wel iets over dit land. Hier is het meer van vlees, vlees en nog een keer vlees. Het komt ook voor dat je niet veel contact krijgt met de mensen en ik moet zeggen ik heb er ook niet enthousiast mijn best voor gedaan. Maar er was niet veel interactie. Contact had ik met de Indianen en de weinige buitenlanders die hier wonen.
Ik ben door de enige gids die er van Paraguay bestaat ook een aantal keren op het verkeerde been gezet om om te rijden om een 'niet te missen' museum te bekijken waar achteraf niet meer te zien was dan ik op mijn zolder als niet meer interessant opgeborgen heb. Of zoals gisteren dat ik naar een dorpje reed waar ze geweldige keramiek maakten, potten en vazen die je meteen mee wilt nemen en meer spul, vooral heel creative figuren in keramiek, waar je echt een stuk voor om moet rijden. Het beeld boven deze blog is een echte weergave van wat daar te zien was. De dame die de gids geschreven heeft is of rijk geworden van de steekpenningen die haar door de overheid van Paraguay betaald zijn of zo blind als een mol of gewoon nog nergens geweest. ik denk het laatste. En ze heeft zeker geen auto gehuurd hier. Ik heb negen dagen rondgereden en ik heb negen dagen geprobeerd zoveel mogelijk uit de buurt van de politie te blijven. Een hopeloze missie want ze zijn overal en ze zijn zo corrupt als iets. Ik heb al tientallen malen briefjes van waarde in paspoorten of andere mapjes gestopt om een boete te voorkomen. Geld wat direct in de zakken van de bewuste ambtenaar verdween. Meestal om overtredingen die je half of niet gemaakt had, soms wel gemaakt had maar altijd viel het geld wat je in de zakken van de politie moest stoppen wel mee. Jij wist hoe het zat en zij wisten dat jij dat wist. Geen probleem, altijd goed voor een glimlach. Het politiebureau waar jij de boete zou moeten betalen was altijd op die tijd toevallig dicht. Je bleef vrienden. Hier niet. Hier is het serieuze business. Hier gaat het om groot geld. Ik wist dat ik mij aan de regels moest houden toen ik hier een auto huurde. Er wordt op je gelet en de corruptie tiert welig werd er gezegd. Ik hield mij aan de regels. Maar dat helpt gewoon niet. Ik reed 30 waar je 40 moest rijden, reed 50 waar je 60 moest rijden, werd links en rechts ingehaald door andere weggebruikers die hoorbaar geïrriteerd waren door mijn slakkengang. Maar het maakt niet uit of ik nu 10, 40, 80 of 180 reed ik was voorbestemd om aangehouden te worden en forse boetes te krijgen. Ze gedroegen zich daarbij zeer intimiderend en je moest betalen of je wilde of niet. Na negen dagen autohuur is de schade 700 dollar en dat was meer geweest als ik niet zo van mij afgebeten had. Maar het is op dit gebied echt een hopeloos land. En die felle koppen vergeet ik nooit meer. Ga niet naar dit land toe. Er is niets te beleven en het is een duur land en de hopeloze woede die je voelt als je weer onterecht beboet wordt is een zinloze woede. Ik heb hem achter mij gelaten zoals ik Paraguay over een paar dagen achter mij laat. Maar eerst nog wat watervallen. Net over de grens in Argentinië. Gelukkig is dat een ander land. Moet helaas daarna wel weer even terug hier. Had die tickets al geboekt...
