With big bags to India

Back in Chennai. Arrived here on Friday and went straight to St. Thomas Hospital. Via Jan van der Linden, the well-known boat guru from Sint-Michielsgestel, I had a large number of nurses' uniforms with me. The charity Rev.Dr.Sr.Mary Rexline (more like a name from a bad American police series) could not actually receive me because she had Chicken Fever (Chikungunya). A prevalent serious fever flu that completely wore you out. But the sweet Sister Mary looked much better than all the others I met in the corridors and also spoke passionately about her hospital and about Sint-Michielsgestel where she had been very often. Marcel and Jan v.d.L. can do little wrong with this type. You will probably think that it is like carrying water to the sea to smuggle textiles into India, but I have news: Sister Mary thought so too!

Okay, she thanked me heartily and after the biscuit and the lemonade I continued with the driver Vairam, made available to me by Trish (my main goal here). He is by far the slowest driver in India and yet he manages to honk his horn incessantly. Even if it is to other road users driving past as if he is wishing them a good journey. Everyone apparently knows him because he is the one who blocks two lanes on the far right side of the road (most people drive on the left here). People raise a fist in the air, a middle finger or give a horn concert. He is unperturbed. Trish did not allow me to speak to him. He cannot drive and talk at the same time. Driving and accelerating is also not possible. He is so slow that he is still passed on all sides in a stationary traffic jam. His driving is actually most like parking. That evening he also took us to a restaurant in the city. It was closed when we finally got there. The next, night restaurant, was still open. Oh, yes, Trish is a Canadian I met in Burma this spring for half a day. Since then I have a real sms girlfriend. She works here as a music teacher at the international school. For four years, in India!

With big bags to India

Chennai vrijdag 22 september

Terug in Chennai. Hier vrijdag aangekomen en direct naar het St. Thomas Hospital getogen. Via Jan van der Linden, de bekende botenguru uit Sint-Michielsgestel, had ik een grote hoeveelheid verpleegstersuniformen bij me. Het goede doel Rev.Dr.Sr.Mary Rexline (meer een naam uit een foute Amerikaanse politieserie) kon mij eigenlijk niet ontvangen omdat ze de Chicken Fever (Chikungunya) had. Een heersende ernstige koortsgriep die je helemaal uitwoonde. Maar de lieve zuster Mary zag er veel beter uit dan alle anderen die ik daar op de gangen tegenkwam en sprak ook vol vuur over haar ziekenhuis en over Sint-Michielsgestel waar ze heel vaak geweest was. Marcel en Jan v.d.L.kunnen weinig kwaad doen bij dit typje. Jullie zullen wel denken dat het water naar de zee dragen is om textiel India binnen te smokkelen maar ik heb nieuws: dat dacht zuster Mary ook!

Goed, ze bedankte mij hartelijk en na het koekje en de ranja ging ik verder met de mij door Trish (mijn hoofddoel hier) ter beschikking gestelde chauffeur Vairam. Hij is met afstand de langzaamste chauffeur van India en toch presteert hij het om zonder ophouden te claxoneren. Al is het dan naar voorbij rijdende andere weggebruikers alsof hij ze goede reis wenst. Iedereen kent hem blijkbaar want hij is degene die twee rijbanen blokkeert aan de uiterste rechterkant van de weg (de meesten rijden hier links). Men steekt een vuist in de lucht, een middelvinger of geeft een claxonconcert. Hij is onverstoorbaar. Van Trish mocht ik niet met hem spreken. Hij kan niet rijden en praten tegelijk. Rijden en gas geven lukt ook al niet. Hij is zo langzaam dat hij in een stilstaande file nog aan alle kanten voorbijgereden wordt. Zijn rijden lijkt eigenlijk nog het meest op parkeren. Die avond bracht hij ons ook naar een restaurant in de stad. Het was gesloten toen we daar eindelijk waren. Het volgende, nachtrestaurant, was nog wel open. Oh, ja, Trish is een Canadese die ik dit voorjaar in Burma ontmoet heb een halve dag. Sinds die tijd heb ik een heuse sms vriendin. Ze werkt hier als muziek docente op de internationale school. Al vier jaar, in India!