Day 35, Copenhagen
De Noordkaap 2021, dag 35
Ik parkeerde naast het Tivoli, de Efteling van Kopenhagen. Zou ik? Nee, in mijn eentje kraaien van plezier brengt ook niets. Dan maar lopen. Ik vond een route. Het bleek een lange route en toen ik de plattegrond goed bekeek was het een busroute. Maar wel helemaal afgelopen. Beetje moe op het einde. En alle hoogtepunten gezien. Zelfs helemaal dat roteind gelopen naar het treurende meisje dat ze helemaal weggestopt hebben. En de aflossing van de wacht op beeld gezet. Ik bespaar jullie de detailfoto’s. In het Statens Museum voor Kunst bracht ik enige uren door met mooi foute kunst. In dit geval mooi en goed fout. De Duitsers Kirchner en Nolde schilderden in de Stille Zuidzee en Papua New Guinea veel ‘wilden’. Speelden een beetje leentjebuur bij Gauguin en werden later toegewijde Nazi’s. De verhalende tentoonstelling bracht mij even terug in Papua.
In het ook donkerrode Kopenhagen bestaat Covid niet, tenminste ik zag maar twee meisjes die zich aan de afstand hielden en van mondkapjes heeft hier niemand gehoord. In heel Scandinavië niet trouwens. Ik at mosselen met frietjes aan het water en zat bijna op schoot met de rest van Denemarken. Terug bij mijn auto hoorde ik veel huilende kinderen, het is net de Efteling. Veel te laat op de dag nam ik de boot naar Duitsland en afscheid van Scandinavië. Hier zijn de mondkapjes nog steeds in de mode.
