Rugby!
Vastzitten in Sydney is zo slecht nog niet. Anneke en Derk zijn grote sportfans en zo kwam ik plotseling bij een rugby wedstrijd terecht. Het is even wennen dat de moordaanslagen die tijdens zo’n wedstrijd plaatsvinden erbij horen en zelfs met een lach en aai beantwoord worden. Maar de jongens die er deze keer niet bij zijn volgen het slagveld met zwachtels en krukken. Aan het mank lopen herken je de oud spelers. Maar op het veld helpen de pondjes meer als stootkussens tijdens het smakken en vallen. Op het einde hadden de blauwen met 27-20 gewonnen. De tegenstanders droegen overigens ook blauw. De dag was begonnen met een zonnige wandeling in het park waar de selfies weer grote hoogtes bereikten. Het is een kunstvorm op zich geworden. Morgen maar een naar kunst in een museum gaan kijken.
