Brazilië, het land van mooie vrouwen en goddelijke stranden. Beetje kort door de bocht maar ik ben er maar een paar dagen deze trip du concentratie is vereist. Direct na aankomst in een park een beetje zitten flirten met een prachtige vrouw van een mooie leeftijd die daar op een felle gekleurde doek ontelbare ijsjes zat te eten met haar man. Toen hij voor de zoveelste keer even weg was om weer nieuwe ijsjes te kopen, het was een lange rij, kwam zij spontaan naar mij toe en vroeg mij... ja wat vroeg ze mij. Mijn Portugees is bagger en zij wist niet eens wat Engels was. Had Babelonië maar nooit de aandacht van God getrokken denk je dan. Dus haar voorstel om ter plekke haar man in de steek te laten en met mij de wijde wereld in te trekken strandde in een hopeloze conversatie die alleen maar verliezers kende. Want haar man was net iets eerder terug als zij kans zag om weer op die goddelijk mooie doek te gaan zitten. En die laatste blik van haar achterom naar mijn boom die ving hij net. De verse ijsjes werden onderweg naar huis opgepeuzeld.
