Surfing Morocco
Surfshops loop ik vaak binnen. Ik surf buiten het internet never nooit maar toch word ik naar binnen gezogen. De kleuren, de mensen, de t-shirts niet te vergeten. Vind ze allemaal mooi maar koop er nooit een want ik surf niet. Kan niet surfen. Surf boys en girls hebben allemaal wapperende haren, ik niet meer. Ben ook nooit blond geweest, een must voor de ware surfer. Nu, met mijn huidige kleur, is blond natuurlijk een fluitje van een cent. Maar ik surf niet. Er zijn ook een boven proportioneel aantal mooie surfmeisjes, mooi meegenomen. Maar die willen geen bordloze boy. De sfeer in de surfstadjes over de hele wereld is altijd feest. Tenminste zo lijkt het, ik blijf er zelden hangen want als je niet surft… Zou natuurlijk ook zo’n bord kunnen kopen en er mee gaan flaneren, dat is wat de meeste surfles ook doen. Maar daar zijn ze nu net te zwaar voor. Hier in Marokko aan de kust is het een waar surfparadijs. Hoge golven, mooi weer en veel aftandse, half verlaten dorpjes waar de surfcultuur tot bloei kan komen. Hier heten de sturfshops alleen Rachid Surfshop of Mohammed the Wave. Ik surf niet.
