Marrakesh ?
Zaterdag reed ik na het surfen het binnenland in. De Honingroute en Paradise Valley lokten. Onwerkelijk mooi die natuur maar ik vond geen plek waar ik in volle tevredenheid mijn hoofd te ruste wilde leggen. De bergen en de dorpen waren te eenzaam en mijn auto te snel. Tot ik het bord Marrakesh 100 kilometer zag. Ik wilde daar helemaal niet naar toe. In Marrakesh wist ik direct waarom ook alweer. Ik zal jullie de ellende besparen behalve dan dat het veel geld kostte en dat ik mijn hotel pas na anderhalf uur zoeken gevonden had terwijl ik er bij aankomst twintig meter vandaan stond. Alles dankzij de ‘hulp’ van de Marrakesh Maffia.
Zondag was ik vroeg op en een leeg Marrakesh is weldadig, mooi en een absolute aanrader. Vrolijk plaatjes schietend liep ik te dwalen tot de deuren open gingen, de winkels hun rolluiken optrokken en de stad wakker schrok. Heb mijn camera maar snel teruggebracht naar mijn kamer, zinloos. Als je een prachtig leeg steegje in fotografeert en een deur gaat open, een kop komt naar buiten die direct begint te schelden is de zin snel over. De rest van de zondag twintig kilometer gelopen, de Medina is er groot genoeg voor. Alles op mijn eigen harde schijf opgeslagen. Het diner smaakte verrukkelijk, bij aanvang van het buikdansen vertrokken. Voor een man alleen hebben ze toevallig vaak alleen tafeltje bij het toilet over dus het omkleden had ik al meegekregen.
