Sovjet Union, Leningrad, May 1982
De trein van Finland naar Rusland was een belevenis. Strenge maar snelle controles bij de grens in Vyborg en een korte eerste wandeling op Russische bodem daar. Leningrad was regenachtig en de mijn vooral besteed aan musea. De Hermitage is ontzagwekkend groot met fantastische kunst. Dit omschrijven heeft geen enkele zin dus dat ga ik dan ook niet doen. Alleen de afdeling Hollandse Meesters gezien, dat duurt al uren, en daarna naar het zoölogisch museum getogen en daar de collectie van de meest waanzinnige opgezette dieren bekeken.
Doodmoe later op de Nevsky Prospect gelopen, de grote winkelstraat, die vrijwel leeg was en daar een beetje doelloos rondgedwaald. Mijn eerste schreden in de zwarthandel gezet en vroeg naar bed gegaan. Gelukkig heb ik meer dan één paar schoenen en jeans bij me. Neem aan dat ik die later in Japan weer prima aan kan vullen.
Russen zijn vriendelijke, wat saaie mensen die keurig doen wat er van hem verlangt wordt behalve die zwarte handel. Wat moet je anders met al die lege winkels. In de stad nog veel gebouwen van voor de revolutie en de metro is diep en prachtig. Met het oudste pleziervaartuig ter wereld een tochtje gemaakt. Een wonder dat het ding bleef drijven, maar ik kwam er met een mooie omweg toch aan de andere kant van de Neva en daar wilde ik wezen. Ik werd een beetje moe van het gezeur om mijn jeans en daarom vrij veel oude kerken bekend.
Bij het vertrek naar Moskou na drie dagen Leningrad was het vroeg dag om 7:50 uur en werd ik opgehaald door Intourist om de tocht door de lucht te maken omdat de treinreis op het laatste moment gecanceld werd.Dat werd een verhaal apart. Intourist wachtte mij op en ik werd als eerste in het toestel geëscorteerd en op de eerste stoelen in het vliegtuig gezet en daar gingen een gordijn omheen om mij zodat ik geen contact kon hebben met andere passagiers die later instapten.
