New York 1971
Impressed was ik. New York overtrof mijn verwachtingen. Het ruwe, het smerige, het prachtige, het overweldigende, het drukke, alles was fascinerend voor mij. We reden, vrij gevaarlijk en provocerend met onze Cadillac door Harlem, wisten wij veel. Toon en Ettienne hadden hier al twee weken doorgebracht maar voor mij was alles nieuw. Ik keek mijn ogen uit, forty second street was nog sleazy. We gingen naar de top van het Empire State Building en zagen in de verte de Twin Towers gebouwd worden. Ze waren nog niet op hoogte. We brachten hele middagen door in de bioscopen daar waar je voor vijf dollar drie films achter elkaar kon zien.Waar geroepen en geschreeuwd werd, waar buiten ons vrijwel alleen zwarte mensen zaten, waar op een middag een revolver werd leeggeschoten op het witte doek. Waar ik popcorn leerde eten. Bier smokkelde je mee naar binnen, de films waren over het algemeen, gewelddadig en niet om aan te zien. Chinatown, Soho, Little Italy, Central Park, ik had hier weken willen blijven maar mijn vrienden hadden heimwee. En een vlucht terug. Van mijn laatste geld kocht ik een enorme stapel LP’s en een cadeau voor mijn vrouw die mij veel eerder terug zou zien als we afgesproken hadden. Om eerlijk te zijn had ik zelf ook heimwee naar haar. Het werden zes weken Amerika in plaats van acht. Ik zou er nog heel vaak terugkeren alleen wist ik dat toen nog niet.
