Buenos Aires, Argentina
The taxi driver played seventies punk from the Ramones, The Clash and colleagues. Point me to every portrait of Eva Perron and where Messi had learned to play football. On the way from the airport to the center there were at least ten places where Eva had taken a pee. I am in Buenos Aires. On such a first day in a city I walk around aimlessly to soak up the atmosphere and buy a mobile chip. The flight was still in my legs and I also had to take a nap. French Fries everywhere on the street which I couldn't remember from my last visit seventeen years ago. What I did remember was the sheer number of bookstores and book kiosks back then and a surprise was that they were all still there. They are still reading here. The Argentinians are still running as if their lives depended on it at the green light across the zebra crossing. This is necessary because drivers are completely color blind. The number of homeless people has increased and now you see whole families with grandparents, children and grandchildren living on the sidewalks. At the same alarming rate, McDonalds and the like have settled in almost every street. Eva Perron is still everywhere.
Buenos Aires, Argentina
De taxichauffeur draaide seventies punk van the Ramones, The Clash en collega’s. Wees mij op ieder portret van Eva Perron en waar Messi voetballen had geleerd. Op weg van het airport naar het centrum waren er wel tien plekken waar Eva een plasje had gedaan. Ik ben in Buenos Aires. Zo’n eerste dag in een stad loop ik wat doelloos rond om de sfeer te snuiven en een mobiele chip te kopen. De vlucht zat nog in mijn benen en er moest ook even een dutje gedaan worden. Op straat overal friettenten wat ik van mijn laatste bezoek zeventien jaar geleden niet kon herinneren. Wat ik nog wel wist was het enorme aantal boekhandels en boekenkiosken destijds en een verrassing was dat ze er nog allemaal waren. Hier lezen ze nog. De Argentijnen rennen nog steeds of hun leven er van afhangt bij groenlicht over het zebrapad. Nodig want automobilisten zijn volkomen kleurenblind. Het aantal daklozen is toegenomen en nu zie je hele families met opa, oma, kinderen en kleinkinderen op de stoepen leven. Met het zelfde zorgwekkend tempo zijn de McDonalds en dergelijke in vrijwel iedere straat neergestreken. Eva Perron is nog steeds overal aanwezig.
