Walking Manhattan
Met een plan ging ik voor veertien dagen naar New York. Alleen. Het plan was om alle straten van Manhattan te doorlopen, van links naar rechts en van boven naar beneden. Helaas moest ik er een aantal in Harlem overslaan omdat dat te gevaarlijk was maar het meeste heb ik gedaan. Ik sliep in een heel goedkoop hotel in Mid Manhattan voor 25 dollar per week. Daarvoor sliep ik wel op een van de bovenste etages die in geen 100 jaar gerenoveerd waren. Samen met vele, vele kakkerlakken en ik kreeg, to protect yourself, een ongeladen revolver mee bij de getraliede receptie. Never, never open your door if knocked, was het advies. Die revolver moest ik iedere ochtend weer inleveren. Just show off. De lift stonk naar alles wat er in gedaan was de laatste eeuw. Ach de lakens waren schoon en als ik de kakkerlakken van de badkamervloer in een putje dreef was de badkamer best wel te doen. De TV stond vierentwintig uur per dag aan. Die kon niet uit.
Maar mijn tocht was iedere dag anders. Ik liep en ik liep en ik liep. Dag in dag uit. Fotografeerde alles wat los en vast zat en heb alle Heineken signs op de gevoelige plaat vastgelegd. Dat waren er enorm veel. Niets mee gedaan overigens. Achteraf vrij dom, was een heel grappig boek geweest. New York was nog steeds een vrij gewelddadige stad waar de straten smerig waren, de parkeertarieven torenhoog en de mensen schichtig en hadden allemaal even veel haast. Alleen in de parken zaten de zwervers droevig te wezen en hun pennies te tellen. Ik denk dat daar, toen op die zwerftocht de echte lone wolf werd geboren.
