Tamarlan
Zit ik hier voor het raam in het Green & Life & Bar café mijn blog te schrijven. Kan bijna niet naar buiten kijken want er hangen lamellen. Ja, de lamellen hebben Oezbekistan ook bereikt. Jammer van al die prachtige, superkitch brokaat en andere glitter gordijnen die nog veel ramen sieren. Maar gelukkig zijn ze bij de ingang nog schatplichtig aan hun verleden gebleven. Het is een sombere dag vandaag. Liep vanochtend door de stad met alleen mijn t-shirt en werd vrijwel door iedereen staande gehouden of ik het niet koud had. Maar dat heb ik niet koud, alleen als het vriest maar alles daarboven kan ik hebben. Mijn tijd in mijn vroege jeugd in het sanatorium voor de altijd open veranda’s heeft dat als enig voordeel meegebracht. Maar het was goed voor een paar grappige conversaties waarbij ik hen en zij mij niet verstonden. Maar het eindigde altijd met een lach. Doorbrak de somberheid van het weer. Het zag er ook niet uit, dikke jassen met bontmutsen en een wit t-shirt. Die gek!
Vanochtend een bezoek gebracht aan Shah-I-Zinda, een aantal turkooizen graven uit een periode van meer dan 1000 jaar. Indrukwekkend mooi, ze kunnen wel wat met blauw die moslims. Deze galerij aan graven is verfraaid en vervolmaakt door een wrede heerser met de naam Tamarlan. Daarna maar weer op koopjesjacht en wonderwel weer wat mooie stukken gescoord. Het worden weer tassen!
Samarkand was dus ook de thuishaven van een andere bruut die op de wereld rondgelopen heeft. Een afstammeling van de horde Mongolen van Djingiz Khan, waarschijnlijk zelfs een familielid, en deze Tamarlan deed alles was Djingiz gedaan had nog eens dunnetjes over. Hij schijnt torens van schedels gebouwd te hebben en verwoestte onder andere Baghdad, Aleppo en Damascus,. Maar hier kan hij geen kwaad doen, hij is de absolute held van de geschiedenis van Oezbekistan. Een groot deel van de prachtige moskeeën en paleizen hier in Samarkand hebben ze aan deze man te danken. Hij was een groot kunstliefhebber, moordenaar en mecenas voor de kunst schijnt een vaker voorkomende combinatie te zijn geweest. En als de architecten en kunstenaars niet maakten wat hij mooi vond hing hij ze simpelweg op. Samarkand was in zijn tijd de absolute hoofdstad van de wereld. Groot, machtig en megalomaan mooi. De foto’s hieronder geven een beetje een beeld.
